αναβάλλω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναβάλλω (anabállō). Morphologically ανα- (ana-) +‎ βάλλω (vállo).

Verb

αναβάλλω • (anavállo) (simple past ανέβαλα, passive αναβάλλομαι)

  1. postpone, put off, delay, procrastinate

Conjugation
αναβάλλω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  αναβάλλω ανέβαλλα θα αναβάλλω να αναβάλλω
2s  αναβάλλεις ανέβαλλες θα αναβάλλεις να αναβάλλεις ανάβαλλε
3s  αναβάλλει ανέβαλλε θα αναβάλλει να αναβάλλει
1p  αναβάλλουμε,  αναβάλλομε αναβάλλαμε θα αναβάλλουμε,  αναβάλλομε να αναβάλλουμε,  αναβάλλομε
2p  αναβάλλετε αναβάλλατε θα αναβάλλετε να αναβάλλετε αναβάλλετε
3p  αναβάλλουν,  αναβάλλουνε ανέβαλλαν,  αναβάλλαν,  αναβάλλανε θα αναβάλλουν,  αναβάλλουνε να αναβάλλουν,  αναβάλλουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  αναβάλω ανέβαλα θα αναβάλω να αναβάλω
2s  αναβάλεις ανέβαλες θα αναβάλεις να αναβάλεις ανάβαλε
3s  αναβάλει ανέβαλε θα αναβάλει να αναβάλει
1p  αναβάλουμε,  αναβάλομε αναβάλαμε θα αναβάλουμε,  αναβάλομε να αναβάλουμε,  αναβάλομε
2p  αναβάλετε αναβάλατε θα αναβάλετε να αναβάλετε αναβάλετε
3p  αναβάλουν,  αναβάλουνε ανέβαλαν,  αναβάλαν,  αναβάλανε θα αναβάλουν,  αναβάλουνε να αναβάλουν,  αναβάλουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω αναβάλει είχα αναβάλει θα έχω αναβάλει να έχω αναβάλει
2s  έχεις αναβάλει είχες αναβάλει θα έχεις αναβάλει να έχεις αναβάλει
3s  έχει αναβάλει είχε αναβάλει θα έχει αναβάλει να έχει αναβάλει
1p  έχουμε αναβάλει είχαμε αναβάλει θα έχουμε αναβάλει να έχουμε αναβάλει
2p  έχετε αναβάλει είχατε αναβάλει θα έχετε αναβάλει να έχετε αναβάλει
3p  έχουν αναβάλει είχαν αναβάλει θα έχουν αναβάλει να έχουν αναβάλει
Participle:   αναβάλλοντας Non-finite ‡   αναβάλει 146, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.