ακούω

See also: ἀκούω

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ἀκούω.

Pronunciation
  • IPA(key): [aˈkuo]
  • Hyphenation: α‧κού‧ω

Verb

ακούω • (akoúo) (simple past άκουσα, passive ακούγομαι)

  1. (transitive) hear
    Άκουσα κάποια δυσάρεστα νέα. ― Ákousa kápoia dysáresta néa. ― I heard some bad news.
  2. (transitive) listen, listen to
    Άκουγαν τη διάλεξη. ― Ákougan ti diálexi. ― They listened to the lecture.
    Άκουσέ με! ― Ákousé me! ― Listen to me!
  3. (intransitive) hear (to have the ability to hear)
    Οι κωφοί δεν ακούνε. ― Oi kofoí den akoúne. ― Deaf people cannot hear.

Conjugation
ακούω, ακούγομαι/ακούομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ακούω ακούσω ακούγομαι, {ακούομαι}1 ακουστώ, {ακουσθώ}2
2 sg ακούς, {ακούεις}1 ακούσεις ακούγεσαι, {ακούεσαι} ακουστείς, {‑σθείς}
3 sg ακούει ακούσει ακούγεται, {ακούεται} ακουστεί, {‑σθεί}
1 pl ακούμε, {ακούομε} ακούσουμε, [‑ομε] ακουγόμαστε, {ακουόμαστε}, {ακουόμεθα} ακουστούμε, {‑σθούμε}
2 pl ακούτε, {ακούετε} ακούσετε ακούγεστε, ακουγόσαστε, {ακούεστε}, {ακούεσθε} ακουστείτε, {‑σθείτε}
3 pl ακούν(ε), {ακούουν} ακούσουν(ε) ακούγονται, {ακούονται} ακουστούν(ε), {‑σθούν}
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg άκουγα, {άκουα}1 άκουσα ακουγόμουν(α), {ακουόμουν}1 ακούστηκα, {ακούσθηκα}2
2 sg άκουγες, {άκουες} άκουσες ακουγόσουν(α), {ακουόσουν} ακούστηκες, {‑σθηκες}
3 sg άκουγε, {άκουε} άκουσε ακουγόταν(ε), {ακουόταν} ακούστηκε, {‑σθηκε}
1 pl ακούγαμε, {ακούαμε} ακούσαμε ακουγόμασταν, (‑όμαστε), {ακουόμασταν} ακουστήκαμε, {‑σθήκαμε}
2 pl ακούγατε, {ακούατε} ακούσατε ακουγόσασταν, (‑όσαστε), {ακουόσασταν} ακουστήκατε, {‑σθήκατε}
3 pl άκουγαν, ακούγαν(ε), {άκουαν} άκουσαν, ακούσαν(ε) ακούγονταν, (ακουγόντουσαν), {ακούονταν} ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε), {‑σθηκαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ακούω ➤ θα ακούσω ➤ θα ακούγομαι / {ακούομαι} ➤ θα ακουστώ / {‑σθώ} ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ακούς / {ακούεις}, … θα ακούσεις, … θα ακούγεσαι / {ακούεσαι}, … θα ακουστείς / {‑σθείς}, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ακούσει   έχω, έχεις, … ακουστεί {‑σθεί}
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ακούσει   είχα, είχες, … ακουστεί {‑σθεί}
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ακούσει   θα έχω, έχεις, … ακουστεί {‑σθεί}
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg άκουγε, άκου, {άκουε}1 άκουσε, άκου, {άκουσον}3 —
2 pl ακούτε, {ακούετε}1 ακούστε, {ακούσατε}3 ακούγεστε, {ακούεσθε}1 ακουστείτε, {‑σθείτε}2
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ακούγοντας, {ακούοντας}1 ➤ {ακουόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤
Perfect participle➤ έχοντας ακούσει ➤ ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ακούσει ακουστεί, {‑σθεί}2
Notes    1. Rare forms like {ακούεις} after the ancient ἀκούω are found in literature and dialectal speech.
 2. Passive forms with {-σθ-} {ακούσθηκα} are learned alternatives of the common forms with ‑στ- ακούστηκα
 3. Imperative archaic forms in set phrases: άκουσον, άκουσον! & ακούσατε!
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • άκουσον, άκουσον (ákouson, ákouson)! (ἄκουσον, ἄκουσον!)
  • ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω (o échon óta akoúein akouéto) (ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω) (Luke, 8.8, et alibi)
  • πάταξον μεν, άκουσον δε (pátaxon men, ákouson de, “smite, but hear me”) (πάταξον μέν, ἄκουσον δέ) (Plutarch, Parallel Lives, Themistocles, 11.3)
  • ακούω τα εξ αμάξης (akoúo ta ex amáxis)
  • ακούω τα σχολιανά μου (akoúo ta scholianá mou)
  • ακούω τον αναβαλλόμενο (akoúo ton anavallómeno)
  • ακούω τον εξάψαλμο (akoúo ton exápsalmo)
  • τα ακούω (ta akoúo)
  • ακοή f (akoḯ, “hearing”)
  • ακοόγραμμα n (akoógramma, “audiogramme”)
  • ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
  • άκουσμα n (ákousma, “hearing”)
  • ακουστική f (akoustikí, “acoustics, acoustics”)
  • ακουστικό n (akoustikó, “headphone, receiver”)
  • ακουστικός (akoustikós, “acoustic”, adjective)
  • ακουστικότητα f (akoustikótita, “audibility”)
  • ακουστός (akoustós, “audibile”)
  • ανυπακοή f (anypakoḯ, “disobedience”)
  • βαριακούω (variakoúo, “hard of hearing”)
  • εισακούω (eisakoúo, “listen and grant”)
  • εξυπακούεται (exypakoúetai, “understood”)
  • καλακούω (kalakoúo, “hear well”)
  • κοσμοξακουσμένος (kosmoxakousménos, “world-famous”)
  • κοσμοξάκουστος (kosmoxákoustos, “world-famous”)
  • κρυφακούω (kryfakoúo, “eavesdrop”)
  • ματακούω (matakoúo, “hear again”) (colloquial)
  • ξακουσμένος (xakousménos, “famous”)
  • ξακουστός (xakoustós, “famous”)
  • ξανακούω (xanakoúo, “hear again”)
  • οπτικοακουστικός (optikoakoustikós, “audiovisual”)
  • παρακοή (parakoḯ, “disobedience”)
  • παράκουος (parákouos, “disobedient”)
  • παράκουσμα (parákousma, “mishearing; disobedince”)
  • παρακούω (parakoúo, “mishear; disobey”)
  • πρωτάκουστος (protákoustos, “unprecedented”)
  • υπακοή f (ypakoḯ, “obedience”)
  • υπάκουος (ypákouos, “obedient”)
  • υπακούω (ypakoúo, “obey”)
  • ωτακουστής m (otakoustís, “eavesdropper”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.