żyć

See also: zyc

Polish

From Proto-Slavic *žìti (compare Czech žít, Slovak žiť, Old Church Slavonic жити (žiti)), from Proto-Indo-European *gʷíh₃weti (“to be alive”), from *gʷih₃wós (“alive”), from *gʷeyh₃- (“to live”). Cognates include Lithuanian gyventi, Sanskrit जीवति (jīvati), Latin vīvō and Ancient Greek ζῶ (zô).

żyć impf (perfective pożyć)

Conjugation of żyć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		żyć
present tense	1st	żyję			żyjemy
	2nd	żyjesz			żyjecie
	3rd	żyje			żyją
past tense	1st	żyłem	żyłam		żyliśmy	żyłyśmy
	2nd	żyłeś	żyłaś		żyliście	żyłyście
	3rd	żył	żyła	żyło	żyli	żyły
future tense	1st	będę żył¹	będę żyła¹		będziemy żyli¹	będziemy żyły¹
	2nd	będziesz żył¹	będziesz żyła¹		będziecie żyli¹	będziecie żyły¹
	3rd	będzie żył¹	będzie żyła¹	będzie żyło¹	będą żyli¹	będą żyły¹
conditional	1st	żyłbym	żyłabym		żylibyśmy	żyłybyśmy
	2nd	żyłbyś	żyłabyś		żylibyście	żyłybyście
	3rd	żyłby	żyłaby	żyłoby	żyliby	żyłyby
imperative	1st	—			żyjmy
	2nd	żyj			żyjcie
	3rd	niech żyje			niech żyją
active adjectival participle		żyjący	żyjąca	żyjące	żyjący	żyjące
contemporary adverbial participle		żyjąc
impersonal past		żyto
verbal noun		życie
¹ or: będę żyć, będziesz żyć etc.

verbs derived from żyć

(verbs) goić, odżywiać się, ożywiać, użyźniać, żywić
(nouns) pożytek m, pożywienie n, przeżytek m, użytek m, życie n, żywiciel m, żywienie n, żywność f, żywot m, żywotność f
(adjectives) pożyteczny, pożywny, użyteczny, życiowy, żywotny, żywy, żyzny

żyć n