żywiciel

Polish

Etymology

From żywić +‎ -ciel.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɨˈvʲi.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)

Noun

żywiciel m anim

  1. host (an animal on or in which a parasite or commensal organism lives)

Declension
declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciela żywiciele
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele

Noun

żywiciel m inan

  1. host (a plant on or in which a parasite or commensal organism lives)

Declension
declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciel żywiciele
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele

Noun

żywiciel m pers (feminine żywicielka)

  1. provider, breadwinner

Declension
declension of żywiciel
singular plural
nominative żywiciel żywiciele
genitive żywiciela żywicieli
dative żywicielowi żywicielom
accusative żywiciela żywicieli
instrumental żywicielem żywicielami
locative żywicielu żywicielach
vocative żywicielu żywiciele

Synonyms
  • (breadwinner): chlebodawca

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.