üst

See also: ust and UST

Hungarian

Etymology

Of unknown origin.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈyʃt]
  • Audio(file)

Noun

üst (plural üstök)

  1. cauldron

Declension
Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony)
singular plural
nominative üst üstök
accusative üstöt üstöket
dative üstnek üstöknek
instrumental üsttel üstökkel
causal-final üstért üstökért
translative üstté üstökké
terminative üstig üstökig
essive-formal üstként üstökként
essive-modal — —
inessive üstben üstökben
superessive üstön üstökön
adessive üstnél üstöknél
illative üstbe üstökbe
sublative üstre üstökre
allative üsthöz üstökhöz
elative üstből üstökből
delative üstről üstökről
ablative üsttől üstöktől
Possessive forms of üst
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. üstöm üstjeim
2nd person sing. üstöd üstjeid
3rd person sing. üstje üstjei
1st person plural üstünk üstjeink
2nd person plural üstötök üstjeitek
3rd person plural üstjük üstjeik

Derived terms

References
  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN

Turkish

Etymology

See üzeri.

Noun

üst (definite accusative üstü, plural üstler)

  1. top

Declension
Inflection
Nominative üst
Definite accusative üstü
Singular Plural
Nominative üst üstler
Definite accusative üstü üstleri
Dative üste üstlere
Locative üstte üstlerde
Ablative üstten üstlerden
Genitive üstün üstlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular üstüm üstlerim
2nd singular üstün üstlerin
3rd singular üstü üstleri
1st plural üstümüz üstlerimiz
2nd plural üstünüz üstleriniz
3rd plural üstleri üstleri

Adjective

üst

  1. top

Antonyms

Derived terms
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.