æta

See also: Aeta and äta

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈaiːta/
    Rhymes: -aiːta

Etymology 1

From Old Norse æta, from Proto-Germanic *ētijǭ.

Noun

æta f (genitive singular ætu, no plural)

  1. food
  2. a small stream of water in the ice on a frozen river
  3. (obsolete) cancer
  4. (in compounds) eater, -vore
Declension
declension of æta
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative æta ætan ætur æturnar
accusative ætu ætuna ætur æturnar
dative ætu ætunni ætum ætunum
genitive ætu ætunnar æta/ætna ætanna/ætnanna
Derived terms

Etymology 2

Coined from eta, éta (“to eat”), based on German ätzen, Danish ætse (whence the loanword ætsa).

Verb

æta (weak verb, third-person singular past indicative ætti, supine ætt)

  1. to corrode
Conjugation
æta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að æta
supine
(sagnbót)		 ætt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ætandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég æti við ætum present
(nútíð)		 ég æti við ætum
þú ætir þið ætið þú ætir þið ætið
hann, hún, það ætir þeir, þær, þau æta hann, hún, það æti þeir, þær, þau æti
past
(þátíð)		 ég ætti við ættum past
(þátíð)		 ég ætti við ættum
þú ættir þið ættuð þú ættir þið ættuð
hann, hún, það ætti þeir, þær, þau ættu hann, hún, það ætti þeir, þær, þau ættu
imperative
(boðháttur)		 æt (þú) ætið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ættu ætiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ætast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ætast
supine
(sagnbót)		 æst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ætandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ætist við ætumst present
(nútíð)		 ég ætist við ætumst
þú ætist þið ætist þú ætist þið ætist
hann, hún, það ætist þeir, þær, þau ætast hann, hún, það ætist þeir, þær, þau ætist
past
(þátíð)		 ég ættist við ættumst past
(þátíð)		 ég ættist við ættumst
þú ættist þið ættust þú ættist þið ættust
hann, hún, það ættist þeir, þær, þau ættust hann, hún, það ættist þeir, þær, þau ættust
imperative
(boðháttur)		 æst (þú) ætist (þið)
Forms with appended personal pronoun
æstu ætisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ættur ætt ætt ættir ættar ætt
accusative
(þolfall)		 ættan ætta ætt ætta ættar ætt
dative
(þágufall)		 ættum ættri ættu ættum ættum ættum
genitive
(eignarfall)		 ætts ættrar ætts ættra ættra ættra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ætti ætta ætta ættu ættu ættu
accusative
(þolfall)		 ætta ættu ætta ættu ættu ættu
dative
(þágufall)		 ætta ættu ætta ættu ættu ættu
genitive
(eignarfall)		 ætta ættu ætta ættu ættu ættu
Derived terms
  • æting

References

Old Swedish

Etymology

From Old Norse eta, from Proto-Germanic *etaną.

Verb

æta

  1. to eat
  2. to chew, bite

Conjugation
Conjugation of æta (strong)
present past
infinitive æta —
participle ætandi, ætande ætin
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk æter æti, æte —  āt āti, āte
þū æter æti, æte æt āst āti, āte
han æter æti, æte —  āt āti, āte
vīr ætum, ætom ætum, ætom ætum, ætom ātum, ātom ātum, ātom
īr ætin ætin ætin ātin ātin
þēr æta ætin —  ātu, -o ātin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk æts ætis, ætes —  āts ātis, ātes
þū æts ætis, ætes —  āsts ātis, ātes
han æts ætis, ætes —  āts ātis, ātes
vīr ætums, -oms ætums, ætoms —  ātums, ātoms ātums, ātoms
īr ætins ætins —  ātins ātins
þēr ætas ætins —  ātus, ātos ātins

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.