ægja

See also: œgja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈaiːja/
    Rhymes: -aiːja
    Homophone: æja

Verb

ægja (weak verb, third-person singular past indicative ægði, supine ægt)

  1. (transitive, governs the dative) to frighten
  2. (impersonal) to be afraid, to fear
  3. (impersonal) to become mixed up or jumbled
    Öllu ægir saman!
    Everything is mixed up!

Declension
ægja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ægja
supine
(sagnbót)		 ægt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ægjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ægi við ægjum present
(nútíð)		 ég ægi við ægjum
þú ægir þið ægið þú ægir þið ægið
hann, hún, það ægir þeir, þær, þau ægja hann, hún, það ægi þeir, þær, þau ægi
past
(þátíð)		 ég ægði við ægðum past
(þátíð)		 ég ægði við ægðum
þú ægðir þið ægðuð þú ægðir þið ægðuð
hann, hún, það ægði þeir, þær, þau ægðu hann, hún, það ægði þeir, þær, þau ægðu
imperative
(boðháttur)		 æg (þú) ægið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ægðu ægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.