Özlem
See also: özlem
Turkish
Etymology
From özlem (“longing”).
Pronunciation
- IPA(key): [ɶzlem]
- Hyphenation: Öz‧lem
Declension
declension of Özlem
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Özlem | Özlemler / Özlem'ler |
| accusative | Özlem'i | Özlemleri / Özlem'leri |
| dative | Özlem'e | Özlemlere / Özlem'lere |
| locative | Özlem'de | Özlemlerde / Özlem'lerde |
| ablative | Özlem'den | Özlemlerden / Özlem'lerden |
| genitive | Özlem'in | Özlemlerin / Özlem'lerin |
possessive of Özlem
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Özlem'im | Özlemlerim / Özlem'lerim |
| senin (your) | Özlem'in | Özlemlerin / Özlem'lerin |
| onun (his/her/its) | Özlem'i | Özlemleri / Özlem'leri |
| bizim (our) | Özlem'imiz | Özlemlerimiz / Özlem'lerimiz |
| sizin (your) | Özlem'iniz | Özlemleriniz / Özlem'leriniz |
| onların (their) | Özlem'i / Özlemleri / Özlem'leri | Özlemleri / Özlem'leri |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.