özlem

See also: Özlem

Turkish

Etymology

From özlemek (to miss).

Pronunciation

  • IPA(key): øzlem
  • Hyphenation: öz‧lem

Noun

özlem (definite accusative özlemi, plural özlemler)

  1. longing

Declension

Inflection
Nominative özlem
Definite accusative özlemi
Singular Plural
Nominative özlem özlemler
Definite accusative özlemi özlemleri
Dative özleme özlemlere
Locative özlemde özlemlerde
Ablative özlemden özlemlerden
Genitive özlemin özlemlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular özlemim özlemlerim
2nd singular özlemin özlemlerin
3rd singular özlemi özlemleri
1st plural özlemimiz özlemlerimiz
2nd plural özleminiz özlemleriniz
3rd plural özlemleri özlemleri

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.