wyginąć

See also: wyginać

Polish

Etymology

From wy- +‎ ginąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɡʲi.nɔɲt͡ɕ/

Verb

wyginąć pf

  1. (intransitive) to die out, to go extinct
    Synonym: wymrzeć

Conjugation
Conjugation of wyginąć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wyginąć
future tense 1st wyginę wyginiemy
2nd wyginiesz wyginiecie
3rd wyginie wyginą
past tense 1st wyginąłem wyginęłam wyginęliśmy wyginęłyśmy
2nd wyginąłeś wyginęłaś wyginęliście wyginęłyście
3rd wyginął wyginęła wyginęło wyginęli wyginęły
conditional 1st wyginąłbym wyginęłabym wyginęlibyśmy wyginęłybyśmy
2nd wyginąłbyś wyginęłabyś wyginęlibyście wyginęłybyście
3rd wyginąłby wyginęłaby wyginęłoby wyginęliby wyginęłyby
imperative 1st niech wyginę wygińmy
2nd wygiń wygińcie
3rd niech wyginie niech wyginą
anterior adverbial participle wyginąwszy
impersonal past wyginięto
verbal noun wyginięcie

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.