ginąć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *gynǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡʲi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

ginąć impf (perfective zginąć)

  1. (intransitive) to be killed, to die, to perish
  2. (intransitive) to get lost (lose one's way)

Conjugation
Conjugation of ginąć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ginąć
present tense 1st ginę giniemy
2nd giniesz giniecie
3rd ginie giną
past tense 1st ginąłem ginęłam ginęliśmy ginęłyśmy
2nd ginąłeś ginęłaś ginęliście ginęłyście
3rd ginął ginęła ginęło ginęli ginęły
future tense 1st będę ginął1 będę ginęła1 będziemy ginęli1 będziemy ginęły1
2nd będziesz ginął1 będziesz ginęła1 będziecie ginęli1 będziecie ginęły1
3rd będzie ginął1 będzie ginęła1 będzie ginęło1 będą ginęli1 będą ginęły1
conditional 1st ginąłbym ginęłabym ginęlibyśmy ginęłybyśmy
2nd ginąłbyś ginęłabyś ginęlibyście ginęłybyście
3rd ginąłby ginęłaby ginęłoby ginęliby ginęłyby
imperative 1st — gińmy
2nd giń gińcie
3rd niech ginie niech giną
active adjectival participle ginący ginąca ginące ginący ginące
contemporary adverbial participle ginąc
impersonal past ginięto
verbal noun ginięcie
1 or: będę ginąć, będziesz ginąć etc.

Synonyms

Further reading
  • ginąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.