wymrzeć

Polish

Etymology

From wy- +‎ mrzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨm.ʐɛt͡ɕ/

Verb

wymrzeć pf (imperfective wymierać)

  1. (intransitive) to die out, to go extinct
    Synonym: wyginąć
  2. (intransitive) to empty
    Synonym: opustoszeć

Conjugation
Conjugation of wymrzeć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wymrzeć
future tense 1st wymrę wymrzemy
2nd wymrzesz wymrzecie
3rd wymrze wymrą
past tense 1st wymarłem wymarłam wymarliśmy wymarłyśmy
2nd wymarłeś wymarłaś wymarliście wymarłyście
3rd wymarł wymarła wymarło wymarli wymarły
conditional 1st wymarłbym wymarłabym wymarlibyśmy wymarłybyśmy
2nd wymarłbyś wymarłabyś wymarlibyście wymarłybyście
3rd wymarłby wymarłaby wymarłoby wymarliby wymarłyby
imperative 1st niech wymrę wymrzyjmy
2nd wymrzyj wymrzyjcie
3rd niech wymrze niech wymrą
anterior adverbial participle wymarłszy
impersonal past wymarto
verbal noun wymarcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.