voorbijgaan

From voorbij +‎ gaan.

• Audio

  (file)

voorbijgaan

1. to pass, to go by (in space or time)
   • 1906, Louis Couperus, Van oude menschen, de dingen, die voorbijgaan, ch. 3:

     Zij hoorde in zijn kamer, beneden aan straat, Pol, haar zoon, de student; hij zat daar te roken met vrienden en ze luisterde in het voorbijgaan naar de luidruchtige stemmen der jongelui.

     She heard her son Pol, the student, in his room; he was smoking there with friends and she listened in passing to the loud voices of the youths.

• gaan voorbij