ubierać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈbʲɛ.rat͡ɕ/

Verb

ubierać impf (perfective ubrać)

  1. to dress (to clothe something/somebody)
  2. (reflexive) to get dressed; to put on one's clothes

Conjugation
Conjugation of ubierać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ubierać
present tense 1st ubieram ubieramy
2nd ubierasz ubieracie
3rd ubiera ubierają
past tense 1st ubierałem ubierałam ubieraliśmy ubierałyśmy
2nd ubierałeś ubierałaś ubieraliście ubierałyście
3rd ubierał ubierała ubierało ubierali ubierały
future tense 1st będę ubierał1 będę ubierała1 będziemy ubierali1 będziemy ubierały1
2nd będziesz ubierał1 będziesz ubierała1 będziecie ubierali1 będziecie ubierały1
3rd będzie ubierał1 będzie ubierała1 będzie ubierało1 będą ubierali1 będą ubierały1
conditional 1st ubierałbym ubierałabym ubieralibyśmy ubierałybyśmy
2nd ubierałbyś ubierałabyś ubieralibyście ubierałybyście
3rd ubierałby ubierałaby ubierałoby ubieraliby ubierałyby
imperative 1st — ubierajmy
2nd ubieraj ubierajcie
3rd niech ubiera niech ubierają
active adjectival participle ubierający ubierająca ubierające ubierający ubierające
passive adjectival participle ubierany ubierana ubierane ubierani ubierane
contemporary adverbial participle ubierając
impersonal past ubierano
verbal noun ubieranie
1 or: będę ubierać, będziesz ubierać etc.

Antonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.