rozbierać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈbʲɛ.rat͡ɕ/

Verb

rozbierać impf (perfective rozebrać)

  1. to undress (remove clothes)
  2. to dismantle, to take apart

Conjugation
Conjugation of rozbierać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive rozbierać
present tense 1st rozbieram rozbieramy
2nd rozbierasz rozbieracie
3rd rozbiera rozbierają
past tense 1st rozbierałem rozbierałam rozbieraliśmy rozbierałyśmy
2nd rozbierałeś rozbierałaś rozbieraliście rozbierałyście
3rd rozbierał rozbierała rozbierało rozbierali rozbierały
future tense 1st będę rozbierał1 będę rozbierała1 będziemy rozbierali1 będziemy rozbierały1
2nd będziesz rozbierał1 będziesz rozbierała1 będziecie rozbierali1 będziecie rozbierały1
3rd będzie rozbierał1 będzie rozbierała1 będzie rozbierało1 będą rozbierali1 będą rozbierały1
conditional 1st rozbierałbym rozbierałabym rozbieralibyśmy rozbierałybyśmy
2nd rozbierałbyś rozbierałabyś rozbieralibyście rozbierałybyście
3rd rozbierałby rozbierałaby rozbierałoby rozbieraliby rozbierałyby
imperative 1st — rozbierajmy
2nd rozbieraj rozbierajcie
3rd niech rozbiera niech rozbierają
active adjectival participle rozbierający rozbierająca rozbierające rozbierający rozbierające
passive adjectival participle rozbierany rozbierana rozbierane rozbierani rozbierane
contemporary adverbial participle rozbierając
impersonal past rozbierano
verbal noun rozbieranie
1 or: będę rozbierać, będziesz rozbierać etc.

Antonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.