ubrać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.brat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

ubrać pf (imperfective ubierać)

  1. to dress (to clothe something/somebody)
  2. (reflexive) to get dressed (to put on one's clothes)

Conjugation
Conjugation of ubrać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive ubrać
future tense 1st ubiorę ubierzemy
2nd ubierzesz ubierzecie
3rd ubierze ubiorą
past tense 1st ubrałem ubrałam ubraliśmy ubrałyśmy
2nd ubrałeś ubrałaś ubraliście ubrałyście
3rd ubrał ubrała ubrało ubrali ubrały
conditional 1st ubrałbym ubrałabym ubralibyśmy ubrałybyśmy
2nd ubrałbyś ubrałabyś ubralibyście ubrałybyście
3rd ubrałby ubrałaby ubrałoby ubraliby ubrałyby
imperative 1st niech ubiorę ubierzmy
2nd ubierz ubierzcie
3rd niech ubierze niech ubiorą
passive adjectival participle ubrany ubrana ubrane ubrani ubrane
anterior adverbial participle ubrawszy
impersonal past ubrano
verbal noun ubranie

Antonyms
  • rozebrać

Further reading
  • ubrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.