tryggur

Faroese

Etymology

From Old Norse tryggr.

Adjective

tryggur

  1. safe, secure

Declension

tryggur a20
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) tryggur trygg trygt
Accusative (hvønnfall) tryggan trygga
Dative (hvørjumfall) tryggum tryggari tryggum
Genitive (hvørsfall) (trygs) (tryggar/
trygrar)
(trygs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) tryggir tryggar trygg
Accusative (hvønnfall) tryggar
Dative (hvørjumfall) tryggum
Genitive (hvørsfall) (trygga
trygra)

Icelandic

Etymology

From Old Norse tryggr (true), from Proto-Germanic *triwwiz. Cognate with the Old English trēowe (English true), Old High German triuwi (German trau); Dutch trouw; Danish tryg, Faroese tryggur, Norwegian trygg and Swedish trygg.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰrɪkːʏr/
    Rhymes: -ɪkːʏr

Adjective

tryggur (comparative tryggari, superlative tryggastur)

  1. loyal, faithful
    Hundurinn hennar er mjög tryggur.
    Her dog is very loyal.
  2. (of things) which can be trusted, safe

Inflection

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.