sefa

See also: Sefa

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɛːva/
    Rhymes: -ɛːva

Verb

sefa (weak verb, third-person singular past indicative sefaði, supine sefað)

  1. to soothe

Conjugation
sefa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sefa
supine
(sagnbót)		 sefað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sefandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sefa við sefum present
(nútíð)		 ég sefi við sefum
þú sefar þið sefið þú sefir þið sefið
hann, hún, það sefar þeir, þær, þau sefa hann, hún, það sefi þeir, þær, þau sefi
past
(þátíð)		 ég sefaði við sefuðum past
(þátíð)		 ég sefaði við sefuðum
þú sefaðir þið sefuðuð þú sefaðir þið sefuðuð
hann, hún, það sefaði þeir, þær, þau sefuðu hann, hún, það sefaði þeir, þær, þau sefuðu
imperative
(boðháttur)		 sefa (þú) sefið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sefaðu sefiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sefast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sefast
supine
(sagnbót)		 sefast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sefandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sefast við sefumst present
(nútíð)		 ég sefist við sefumst
þú sefast þið sefist þú sefist þið sefist
hann, hún, það sefast þeir, þær, þau sefast hann, hún, það sefist þeir, þær, þau sefist
past
(þátíð)		 ég sefaðist við sefuðumst past
(þátíð)		 ég sefaðist við sefuðumst
þú sefaðist þið sefuðust þú sefaðist þið sefuðust
hann, hún, það sefaðist þeir, þær, þau sefuðust hann, hún, það sefaðist þeir, þær, þau sefuðust
imperative
(boðháttur)		 sefast (þú) sefist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sefastu sefisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sefaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sefaður sefuð sefað sefaðir sefaðar sefuð
accusative
(þolfall)		 sefaðan sefaða sefað sefaða sefaðar sefuð
dative
(þágufall)		 sefuðum sefaðri sefuðu sefuðum sefuðum sefuðum
genitive
(eignarfall)		 sefaðs sefaðrar sefaðs sefaðra sefaðra sefaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sefaði sefaða sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
accusative
(þolfall)		 sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
dative
(þágufall)		 sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu
genitive
(eignarfall)		 sefaða sefuðu sefaða sefuðu sefuðu sefuðu

Kurdish

Noun

sefa f

  1. pleasure
  2. tranquility

Old English

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *sebô (“mind, sense”), from Proto-Indo-European *sep- (“to try, research”). Cognate with Old Saxon sevo, Old Norse sefi, Latin sapiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsevɑ/

Noun

sefa m (nominative plural sefan)

  1. (poetic) spirit, heart, mind
    Ealle þa gemoniað mōdes fūsne sefan to sīþe
    All these things urge him who is eager of spirit to travel. (The Seafarer)

Inflection
Declension of sefa (weak)
Case Singular Plural
nominative sefa sefan
accusative sefan sefan
genitive sefan sefena
dative sefan sefum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.