rogo

See also: rogó and rogò

Fijian

Etymology

From Proto-Oceanic *longo, from Proto-Malayo-Polynesian *dəŋəʀ.

Verb

rogo

  1. (intransitive) to hear (to perceive with the ear)
  2. (transitive) to hear (to perceive with the ear)
  3. (intransitive) to listen (to pay attention to a sound)
  4. (intransitive) to listen (to wait for a sound)
  5. (intransitive) to listen (to accept oral instruction)

Italian

Etymology

From Latin rogus, from Proto-Indo-European *h₃reǵ-.

Pronunciation

  • Rhymes: -ɔɡo

Noun

rogo m (plural roghi)

  1. pyre

Derived terms

Verb

rogo

  1. first-person singular present indicative of rogare

Japanese

Romanization

rogo

  1. Rōmaji transcription of ロゴ

Latin

Etymology

Either from Proto-Indo-European *h₃reǵ-, cognate with Latin regō; or from *procō, cognate with Latin precor and procus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈro.ɡoː/, [ˈrɔ.ɡoː]

Verb

rogō (present infinitive rogāre, perfect active rogāvī, supine rogātum); first conjugation

  1. I ask, enquire
    • c. 190 BCE, Plautus, Curculio 5.3.5:
      CAPPADOX: Iam iam faciam ut iusseris.
      THERAPONTIGONUS: Quando vir bonus es, responde quod rogo.
      CAPPADOX: Roga quod lubet.[1]
      CAPPADOX: Here, here, I’ll do as you say!
      THERAPONTIGONUS: Now that you are decent, answer me what I ask.
      CAPPADOX: Ask what you like.[2]
    • c. 200 BCE – 190 BCE, Plautus, Captivi 627:
      Haud istuc rogo. Fuistine liber? - Fui.
      That isn’t what I’m asking about. Were you a freeman? - I was.
  2. I request

Inflection

   Conjugation of rogo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present rogō rogās rogat rogāmus rogātis rogant
imperfect rogābam rogābās rogābat rogābāmus rogābātis rogābant
future rogābō rogābis rogābit rogābimus rogābitis rogābunt
perfect rogāvī rogāvistī, rogāsti2 rogāvit rogāvimus rogāvistis, rogāstis2 rogāvērunt, rogāvēre
pluperfect rogāveram rogāverās rogāverat rogāverāmus rogāverātis rogāverant
future perfect rogāverō rogāveris rogāverit rogāverimus rogāveritis rogāverint
passive present rogor rogāris, rogāre rogātur rogāmur rogāminī rogantur
imperfect rogābar rogābāris, rogābāre rogābātur rogābāmur rogābāminī rogābantur
future rogābor rogāberis, rogābere rogābitur rogābimur rogābiminī rogābuntur
perfect rogātus + present active indicative of sum
pluperfect rogātus + imperfect active indicative of sum
future perfect rogātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present rogem rogēs roget rogēmus rogētis rogent
imperfect rogārem rogārēs rogāret rogārēmus rogārētis rogārent
perfect rogāverim rogāverīs rogāverit rogāverimus rogāveritis rogāverint
pluperfect rogāvissem, rogāssem2 rogāvissēs, rogāsses2 rogāvisset, rogāsset2 rogāvissēmus, rogāssemus2 rogāvissētis, rogāssetis2 rogāvissent, rogāssent2
passive present roger rogēris, rogēre rogētur rogēmur rogēminī rogentur
imperfect rogārer rogārēris, rogārēre rogārētur rogārēmur rogārēminī rogārentur
perfect rogātus + present active subjunctive of sum
pluperfect rogātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present rogā rogāte
future rogātō rogātō rogātōte rogantō
passive present rogāre rogāminī
future rogātor rogātor rogantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives rogāre rogāvisse, rogāsse2 rogātūrus esse rogārī, rogārier1 rogātus esse rogātum īrī
participles rogāns rogātūrus rogātus rogandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
rogāre rogandī rogandō rogandum rogātum rogātū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.
2At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Old forms:

  • 3rd person subjunctive perfect active: rogassit, rogassint

Derived terms

Descendants

References

  • rogo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rogo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • rogo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • rogo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to entreat earnestly; to make urgent requests: magno opere, vehementer, etiam atque etiam rogare aliquem
    • to formally propose a law to the people: legem rogare or rogare populum (cf. sect. XVI. 4, note Aulus Gellius...)
    • to ask the opinion of..: sententiam rogare, interrogare
    • to make soldiers take the military oath: milites sacramento rogare, adigere



Old High German

Noun

rogo m

  1. roe (of fish)

Descendants


Portuguese

Noun

rogo m (plural rogos)

  1. begging, supplication

Verb

rogo

  1. first-person singular (eu) present indicative of rogar

Further reading

  • rogo” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.

Veps

Etymology

Related to Finnish ruoko.

Noun

rogo

  1. reed

Inflection

Inflection of rogo
nominative sing. rogo
genitive sing. rogon
partitive sing. rogod
partitive plur. rogoid
singular plural
nominative rogo rogod
accusative rogon rogod
genitive rogon rogoiden
partitive rogod rogoid
essive-instructive rogon rogoin
translative rogoks rogoikš
inessive rogos rogoiš
elative rogospäi rogoišpäi
illative ? rogoihe
adessive rogol rogoil
ablative rogolpäi rogoilpäi
allative rogole rogoile
abessive rogota rogoita
comitative rogonke rogoidenke
prolative rogodme rogoidme
approximative I rogonno rogoidenno
approximative II rogonnoks rogoidennoks
egressive rogonnopäi rogoidennopäi
terminative I ? rogoihesai
terminative II rogolesai rogoilesai
terminative III rogossai
additive I ? rogoihepäi
additive II rogolepäi rogoilepäi

References

  • Zajceva, N. G.; Mullonen, M. I. (2007), камыш, тростник”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.