pleć

See also: plec and płeć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /plɛt͡ɕ/

Etymology 1

Verb

pleć impf

  1. (transitive) to weed
    pleć chwasty - to remove weeds

Conjugation
Conjugation of pleć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pleć
present tense 1st pielę pielemy
2nd pielesz pielecie
3rd piele pielą
past tense 1st pełłem pełłam pełliśmy pełłyśmy
2nd pełłeś pełłaś pełliście pełłyście
3rd pełł pełła pełło pełli pełły
future tense 1st będę pełł1 będę pełła1 będziemy pełli1 będziemy pełły1
2nd będziesz pełł1 będziesz pełła1 będziecie pełli1 będziecie pełły1
3rd będzie pełł1 będzie pełła1 będzie pełło1 będą pełli1 będą pełły1
conditional 1st pełłbym pełłabym pełlibyśmy pełłybyśmy
2nd pełłbyś pełłabyś pełlibyście pełłybyście
3rd pełłby pełłaby pełłoby pełliby pełłyby
imperative 1st — pielmy
2nd piel pielcie
3rd niech piele niech pielą
active adjectival participle pielący pieląca pielące pielący pielące
passive adjectival participle pielony pielona pielone pieleni pielone
contemporary adverbial participle pieląc
impersonal past pielono
verbal noun pielenie
1 or: będę pleć, będziesz pleć etc.

Synonyms

See also

Etymology 2

Verb

pleć

  1. second-person singular imperative of pleść

References
  1. Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 394-395. →ISBN Invalid ISBN
  2. Brückner, Aleksander (1927) Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, published 1985, page 418

Further reading
  • pleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.