plata

Asturian

Etymology

From Vulgar Latin *platta, *plattus, borrowed from Ancient Greek πλατύς (platús, “wide”), because silver was often made into sheets.

Noun

plata f (plural plates)

  1. silver

Catalan

Etymology

From the feminine of plat, or from Vulgar Latin *platta, *plattus, borrowed from Ancient Greek πλατύς (platús, “wide”), because silver was often made into sheets.

Pronunciation

Noun

plata f (uncountable)

  1. silver
  2. platter

Synonyms
  • (metal): argent
  • (foods): plàtera

Esperanto

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈplata/
  • Hyphenation: pla‧ta

Adjective

plata (accusative singular platan, plural plataj, accusative plural platajn)

  1. flat

Derived terms

Galician

Noun

plata f (plural platas)

  1. plate (photographic)

Gothic

Romanization

plata

  1. Romanization of 𐍀𐌻𐌰𐍄𐌰

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʰlaːta/
  • Rhymes: -aːta

Noun

plata f (genitive singular plötu, nominative plural plötur)

  1. plate (thin, flat object)
  2. record (vinyl disc)

Declension
declension of plata
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative plata platan plötur plöturnar
accusative plötu plötuna plötur plöturnar
dative plötu plötunni plötum plötunum
genitive plötu plötunnar platna platnanna

Verb

plata (weak verb, third-person singular past indicative plataði, supine platað)

  1. to trick, deceive

Conjugation
plata — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að plata
supine
(sagnbót)		 platað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 platandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég plata við plötum present
(nútíð)		 ég plati við plötum
þú platar þið platið þú platir þið platið
hann, hún, það platar þeir, þær, þau plata hann, hún, það plati þeir, þær, þau plati
past
(þátíð)		 ég plataði við plötuðum past
(þátíð)		 ég plataði við plötuðum
þú plataðir þið plötuðuð þú plataðir þið plötuðuð
hann, hún, það plataði þeir, þær, þau plötuðu hann, hún, það plataði þeir, þær, þau plötuðu
imperative
(boðháttur)		 plata (þú) platið (þið)
Forms with appended personal pronoun
plataðu platiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
platast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að platast
supine
(sagnbót)		 platast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 platandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég platast við plötumst present
(nútíð)		 ég platist við plötumst
þú platast þið platist þú platist þið platist
hann, hún, það platast þeir, þær, þau platast hann, hún, það platist þeir, þær, þau platist
past
(þátíð)		 ég plataðist við plötuðumst past
(þátíð)		 ég plataðist við plötuðumst
þú plataðist þið plötuðust þú plataðist þið plötuðust
hann, hún, það plataðist þeir, þær, þau plötuðust hann, hún, það plataðist þeir, þær, þau plötuðust
imperative
(boðháttur)		 platast (þú) platist (þið)
Forms with appended personal pronoun
platastu platisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
plataður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 plataður plötuð platað plataðir plataðar plötuð
accusative
(þolfall)		 plataðan plataða platað plataða plataðar plötuð
dative
(þágufall)		 plötuðum plataðri plötuðu plötuðum plötuðum plötuðum
genitive
(eignarfall)		 plataðs plataðrar plataðs plataðra plataðra plataðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 plataði plataða plataða plötuðu plötuðu plötuðu
accusative
(þolfall)		 plataða plötuðu plataða plötuðu plötuðu plötuðu
dative
(þágufall)		 plataða plötuðu plataða plötuðu plötuðu plötuðu
genitive
(eignarfall)		 plataða plötuðu plataða plötuðu plötuðu plötuðu

Latvian

Adjective

plata

  1. genitive singular masculine form of plats
  2. nominative singular feminine form of plats

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

plata m or f

  1. definite feminine singular of plate

Norwegian Nynorsk

Noun

plata f

  1. definite singular of plate

Serbo-Croatian

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /plǎːta/
  • Hyphenation: pla‧ta

Noun

pláta f (Cyrillic spelling пла́та)

  1. (Bosnia, Serbia) pay

Declension
Declension of plata
singular plural
nominative plata plate
genitive plate plata
dative plati platama
accusative platu plate
vocative plato plate
locative plati platama
instrumental platom platama

Spanish

Etymology

From Vulgar Latin *platta, *plattus, borrowed from Ancient Greek πλατύς (platús, “wide”), because silver was often made into sheets. As with plato, this word may be semi-learned or avoided certain phonetic changes due to use by mainly the upper classes.[1] Compare Portuguese prata, Catalan plata. Displaced Old Spanish argento from Latin argentum.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈplata/, [ˈplat̪a]

Adjective

plata (plural platas)

  1. (heraldry) argent

Noun

plata f (plural platas)

  1. silver
  2. (Hispanic America) money

Synonyms

References
  1. https://www.scribd.com/doc/157209215/Diccionario-Critico-Etimologico-castellano-C-F-Corominas-Joan-pdf

Sranan Tongo

Etymology

Borrowed from Dutch plat.

Adjective

plata

  1. flat
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.