ljúka

Icelandic

Etymology

From older lúka, from Old Norse lúka, from Proto-Germanic *lūkaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈljuːka/
    Rhymes: -uːka

Verb

ljúka (strong verb, third-person singular past indicative lauk, third-person plural past indicative luku, supine lokið)

  1. (with dative) to finish, to end
  2. (with dative) to complete
  3. (with dative) to end, to close, to come or bring to an end
  4. (with dative) finalise/finalize
  5. (with dative, of a limited period of time) to expire
  6. (with dative) to conclude

Conjugation
ljúka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ljúka
supine
(sagnbót)		 lokið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ljúkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lýk við ljúkum present
(nútíð)		 ég ljúki við ljúkum
þú lýkur þið ljúkið þú ljúkir þið ljúkið
hann, hún, það lýkur þeir, þær, þau ljúka hann, hún, það ljúki þeir, þær, þau ljúki
past
(þátíð)		 ég lauk við lukum past
(þátíð)		 ég lyki við lykjum
þú laukst þið lukuð þú lykir þið lykjuð
hann, hún, það lauk þeir, þær, þau luku hann, hún, það lyki þeir, þær, þau lykju
imperative
(boðháttur)		 ljúk (þú) ljúkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ljúktu ljúkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ljúkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ljúkast
supine
(sagnbót)		 lokist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ljúkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lýkst við ljúkumst present
(nútíð)		 ég ljúkist við ljúkumst
þú lýkst þið ljúkist þú ljúkist þið ljúkist
hann, hún, það lýkst þeir, þær, þau ljúkast hann, hún, það ljúkist þeir, þær, þau ljúkist
past
(þátíð)		 ég laukst við lukumst past
(þátíð)		 ég lykist við lykjumst
þú laukst þið lukust þú lykist þið lykjust
hann, hún, það laukst þeir, þær, þau lukust hann, hún, það lykist þeir, þær, þau lykjust
imperative
(boðháttur)		 ljúkst (þú) ljúkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ljúkstu ljúkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lokinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lokinn lokin lokið loknir loknar lokin
accusative
(þolfall)		 lokinn lokna lokið lokna loknar lokin
dative
(þágufall)		 loknum lokinni loknu loknum loknum loknum
genitive
(eignarfall)		 lokins lokinnar lokins lokinna lokinna lokinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lokni lokna lokna loknu loknu loknu
accusative
(þolfall)		 lokna loknu lokna loknu loknu loknu
dative
(þágufall)		 lokna loknu lokna loknu loknu loknu
genitive
(eignarfall)		 lokna loknu lokna loknu loknu loknu

Synonyms
  • (to finish): enda, binda enda á
  • (to complete): klára
  • (to end): enda
  • (to finalise): ganga frá
  • (to expire): renna út
  • (to conclude): enda

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.