lakka

See also: Lakka

Finnish

Etymology 1

Noun

lakka

  1. varnish, lacquer
  2. lac (scarlet resinous substance)
  3. (slang) gamma-butyrolactone (GBL), when used as recreational drug
Derived terms
Compounds
  • lakkasivellin
  • venelakka
Declension
Inflection of lakka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation)
nominative lakka lakat
genitive lakan lakkojen
partitive lakkaa lakkoja
illative lakkaan lakkoihin
singular plural
nominative lakka lakat
accusative nom. lakka lakat
gen. lakan
genitive lakan lakkojen
lakkainrare
partitive lakkaa lakkoja
inessive lakassa lakoissa
elative lakasta lakoista
illative lakkaan lakkoihin
adessive lakalla lakoilla
ablative lakalta lakoilta
allative lakalle lakoille
essive lakkana lakkoina
translative lakaksi lakoiksi
instructive — lakoin
abessive lakatta lakoitta
comitative — lakkoineen

See also

Etymology 2
Rubus chamaemorus

Noun

lakka

  1. cloudberry; bakeapple (Eastern Canada); knotberry, knoutberry (archaic, England); aqpik, low-bush salmonberry (Alaska); averin, evron (Scotland); Rubus chamaemorus (yellow berry)
Declension
Inflection of lakka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation)
nominative lakka lakat
genitive lakan lakkojen
partitive lakkaa lakkoja
illative lakkaan lakkoihin
singular plural
nominative lakka lakat
accusative nom. lakka lakat
gen. lakan
genitive lakan lakkojen
lakkainrare
partitive lakkaa lakkoja
inessive lakassa lakoissa
elative lakasta lakoista
illative lakkaan lakkoihin
adessive lakalla lakoilla
ablative lakalta lakoilta
allative lakalle lakoille
essive lakkana lakkoina
translative lakaksi lakoiksi
instructive — lakoin
abessive lakatta lakoitta
comitative — lakkoineen
Synonyms

Etymology 3

See etymology section of kyyhkyslakka (“dovecote”)

Noun

lakka

  1. dovecote
Declension
Inflection of lakka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation)
nominative lakka lakat
genitive lakan lakkojen
partitive lakkaa lakkoja
illative lakkaan lakkoihin
singular plural
nominative lakka lakat
accusative nom. lakka lakat
gen. lakan
genitive lakan lakkojen
lakkainrare
partitive lakkaa lakkoja
inessive lakassa lakoissa
elative lakasta lakoista
illative lakkaan lakkoihin
adessive lakalla lakoilla
ablative lakalta lakoilta
allative lakalle lakoille
essive lakkana lakkoina
translative lakaksi lakoiksi
instructive — lakoin
abessive lakatta lakoitta
comitative — lakkoineen
Synonyms

Icelandic

Etymology

From lakk (“lacquer, enamel”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlahka/
    Rhymes: -ahka

Verb

lakka (weak verb, third-person singular past indicative lakkaði, supine lakkað)

  1. to lacquer, varnish, enamel

Conjugation
lakka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lakka
supine
(sagnbót)		 lakkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lakkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lakka við lökkum present
(nútíð)		 ég lakki við lökkum
þú lakkar þið lakkið þú lakkir þið lakkið
hann, hún, það lakkar þeir, þær, þau lakka hann, hún, það lakki þeir, þær, þau lakki
past
(þátíð)		 ég lakkaði við lökkuðum past
(þátíð)		 ég lakkaði við lökkuðum
þú lakkaðir þið lökkuðuð þú lakkaðir þið lökkuðuð
hann, hún, það lakkaði þeir, þær, þau lökkuðu hann, hún, það lakkaði þeir, þær, þau lökkuðu
imperative
(boðháttur)		 lakka (þú) lakkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
lakkaðu lakkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lakkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lakkast
supine
(sagnbót)		 lakkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lakkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lakkast við lökkumst present
(nútíð)		 ég lakkist við lökkumst
þú lakkast þið lakkist þú lakkist þið lakkist
hann, hún, það lakkast þeir, þær, þau lakkast hann, hún, það lakkist þeir, þær, þau lakkist
past
(þátíð)		 ég lakkaðist við lökkuðumst past
(þátíð)		 ég lakkaðist við lökkuðumst
þú lakkaðist þið lökkuðust þú lakkaðist þið lökkuðust
hann, hún, það lakkaðist þeir, þær, þau lökkuðust hann, hún, það lakkaðist þeir, þær, þau lökkuðust
imperative
(boðháttur)		 lakkast (þú) lakkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
lakkastu lakkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lakkaður lökkuð lakkað lakkaðir lakkaðar lökkuð
accusative
(þolfall)		 lakkaðan lakkaða lakkað lakkaða lakkaðar lökkuð
dative
(þágufall)		 lökkuðum lakkaðri lökkuðu lökkuðum lökkuðum lökkuðum
genitive
(eignarfall)		 lakkaðs lakkaðrar lakkaðs lakkaðra lakkaðra lakkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lakkaði lakkaða lakkaða lökkuðu lökkuðu lökkuðu
accusative
(þolfall)		 lakkaða lökkuðu lakkaða lökkuðu lökkuðu lökkuðu
dative
(þágufall)		 lakkaða lökkuðu lakkaða lökkuðu lökkuðu lökkuðu
genitive
(eignarfall)		 lakkaða lökkuðu lakkaða lökkuðu lökkuðu lökkuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.