kasta
Faroese
Etymology
From Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną. Cognate with Icelandic and Swedish kasta, Norwegian and Danish kaste, and English cast.
Pronunciation
- IPA(key): /kʰasta/
Verb
kasta (third person singular past indicative kastaði, third person plural past indicative kastað, supine kastað)
- to throw
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | kasta | |||
---|---|---|---|---|
present participle | kastandi | |||
past participle a6 | kastaður | |||
supine | kastað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | kasti | kastar | kastar | kasta |
past | kastaði | kastaði | kastaði | kastaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | kasta! | — | kastið! |
Finnish
Verb
kasta
Icelandic
Etymology
From Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną. Cognate with Faroese and Swedish kasta, Norwegian and Danish kaste, and English cast.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰasta/
- Rhymes: -asta
Verb
kasta (weak verb, third-person singular past indicative kastaði, supine kastað)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to throw, to fling, to hurl, to toss
- Kastaðu boltanum hingað!
- Toss the ball here!
- Að kasta sér í sjóinn.
- To hurl oneself into the ocean.
- (equestrian) to foal; to give birth, to bear offspring
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að kasta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kastað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kastandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kasta | við köstum | present (nútíð) |
ég kasti | við köstum |
þú kastar | þið kastið | þú kastir | þið kastið | ||
hann, hún, það kastar | þeir, þær, þau kasta | hann, hún, það kasti | þeir, þær, þau kasti | ||
past (þátíð) |
ég kastaði | við köstuðum | past (þátíð) |
ég kastaði | við köstuðum |
þú kastaðir | þið köstuðuð | þú kastaðir | þið köstuðuð | ||
hann, hún, það kastaði | þeir, þær, þau köstuðu | hann, hún, það kastaði | þeir, þær, þau köstuðu | ||
imperative (boðháttur) |
kasta (þú) | kastið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kastaðu | kastiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að kastast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kastast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kastandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kastast | við köstumst | present (nútíð) |
ég kastist | við köstumst |
þú kastast | þið kastist | þú kastist | þið kastist | ||
hann, hún, það kastast | þeir, þær, þau kastast | hann, hún, það kastist | þeir, þær, þau kastist | ||
past (þátíð) |
ég kastaðist | við köstuðumst | past (þátíð) |
ég kastaðist | við köstuðumst |
þú kastaðist | þið köstuðust | þú kastaðist | þið köstuðust | ||
hann, hún, það kastaðist | þeir, þær, þau köstuðust | hann, hún, það kastaðist | þeir, þær, þau köstuðust | ||
imperative (boðháttur) |
kastast (þú) | kastist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kastastu | kastisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kastaður | köstuð | kastað | kastaðir | kastaðar | köstuð | |
accusative (þolfall) |
kastaðan | kastaða | kastað | kastaða | kastaðar | köstuð | |
dative (þágufall) |
köstuðum | kastaðri | köstuðu | köstuðum | köstuðum | köstuðum | |
genitive (eignarfall) |
kastaðs | kastaðrar | kastaðs | kastaðra | kastaðra | kastaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kastaði | kastaða | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
accusative (þolfall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
dative (þágufall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
genitive (eignarfall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu |
Derived terms
- kasta af sér vatni
- kasta aftur
- kasta eign sinni á
- kasta eign sinni á einhvern
- kasta einhverju fram
- kasta fram
- kasta fram vísu
- kasta kveðju á
- kasta kveðju á einhvern
- kasta mæðinni
- kasta perlum fyrir svín
- kasta rýrð á
- kasta rýrð á eitthvað
- kasta upp
- kasta á glæ
- kastaður
Related terms
See also
Norwegian Bokmål
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
From Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną.
Pronunciation
- IPA(key): /²kɑstɑ/
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kastōną.
Conjugation
infinitive | kasta | |
---|---|---|
present participle | kastandi | |
past participle | kastaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kasta | kastaða |
2nd-person singular | kastar | kastaðir |
3rd-person singular | kastar | kastaði |
1st-person plural | kǫstum | kǫstuðum |
2nd-person plural | kastið | kǫstuðuð |
3rd-person plural | kasta | kǫstuðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kasta | kastaða |
2nd-person singular | kastir | kastaðir |
3rd-person singular | kasti | kastaði |
1st-person plural | kastim | kastaðim |
2nd-person plural | kastið | kastaðið |
3rd-person plural | kasti | kastaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | kasta | |
1st-person plural | kǫstum | |
2nd-person plural | kastið |
infinitive | kastask | |
---|---|---|
present participle | kastandisk | |
past participle | kastazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kǫstumk | kǫstuðumk |
2nd-person singular | kastask | kastaðisk |
3rd-person singular | kastask | kastaðisk |
1st-person plural | kǫstumsk | kǫstuðumsk |
2nd-person plural | kastizk | kǫstuðuzk |
3rd-person plural | kastask | kǫstuðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kǫstumk | kǫstuðumk |
2nd-person singular | kastisk | kastaðisk |
3rd-person singular | kastisk | kastaðisk |
1st-person plural | kastimsk | kastaðimsk |
2nd-person plural | kastizk | kastaðizk |
3rd-person plural | kastisk | kastaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | kastask | |
1st-person plural | kǫstumsk | |
2nd-person plural | kastizk |
Derived terms
- kasta um (“to throw about, turn around (something)”)
Descendants
References
- kasta in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Old Swedish
Etymology
From Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną.
Conjugation
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | kasta | — | |||
participle | kastandi, -e | kastaþer | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | kastar | kasti, -e | — | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
þū | kastar | kasti, -e | kasta | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
han | kastar | kasti, -e | — | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
vīr | kastum, -om | kastum, -om | kastum, -om | kastaþum, -om | kastaþum, -om |
īr | kastin | kastin | kastin | kastaþin | kastaþin |
þēr | kasta | kastin | — | kastaþu, -o | kastaþin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
þū | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
han | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
vīr | kastums, -oms | kastums, -oms | — | kastaþums, -oms | kastaþums, -oms |
īr | kastins | kastins | — | kastaþins | kastaþins |
þēr | kastas | kastins | — | kastaþus, -os | kastaþins |
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈka.sta/
Serbo-Croatian
Swedish
Etymology
From Old Swedish kasta, from Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną (“to throw, cast”), of unknown origin. Cognate with Faroese, Icelandic kasta, Danish, Norwegian kaste and English cast.
Pronunciation
audio (file)
Verb
kasta (present kastar, preterite kastade, supine kastat, imperative kasta)
- to throw; make an object fly through the air
- to throw away, discard, dispose of
- (card games) to discard, slough
Conjugation
Related terms
- avkasta
- bortkasta
- förkasta
- inkasta
- kast
- kasta av
- kasta bort
- kasta in handduken
- kasta sten i glashus
- kasta handsken
- kasta loss
- kasta upp
- kasta ut
- uppkasta
- utkasta