insumo

Latin

Etymology

From in- (in, inside) + sūmō (take; consume).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /inˈsuː.moː/, [ĩːˈsuː.moː]

Verb

īnsūmō (present infinitive īnsūmere, perfect active īnsūmpsī, supine īnsūmptum); third conjugation

  1. I spend or expend (money, time, effort)
  2. I apply, employ or bestow

Inflection

   Conjugation of insumo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnsūmō īnsūmis īnsūmit īnsūmimus īnsūmitis īnsūmunt
imperfect īnsūmēbam īnsūmēbās īnsūmēbat īnsūmēbāmus īnsūmēbātis īnsūmēbant
future īnsūmam īnsūmēs īnsūmet īnsūmēmus īnsūmētis īnsūment
perfect īnsūmpsī īnsūmpsistī īnsūmpsit īnsūmpsimus īnsūmpsistis īnsūmpsērunt, īnsūmpsēre
pluperfect īnsūmpseram īnsūmpserās īnsūmpserat īnsūmpserāmus īnsūmpserātis īnsūmpserant
future perfect īnsūmpserō īnsūmpseris īnsūmpserit īnsūmpserimus īnsūmpseritis īnsūmpserint
passive present īnsūmor īnsūmeris, īnsūmere īnsūmitur īnsūmimur īnsūmiminī īnsūmuntur
imperfect īnsūmēbar īnsūmēbāris, īnsūmēbāre īnsūmēbātur īnsūmēbāmur īnsūmēbāminī īnsūmēbantur
future īnsūmar īnsūmēris, īnsūmēre īnsūmētur īnsūmēmur īnsūmēminī īnsūmentur
perfect īnsūmptus + present active indicative of sum
pluperfect īnsūmptus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnsūmptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnsūmam īnsūmās īnsūmat īnsūmāmus īnsūmātis īnsūmant
imperfect īnsūmerem īnsūmerēs īnsūmeret īnsūmerēmus īnsūmerētis īnsūmerent
perfect īnsūmpserim īnsūmpserīs īnsūmpserit īnsūmpserimus īnsūmpseritis īnsūmpserint
pluperfect īnsūmpsissem īnsūmpsissēs īnsūmpsisset īnsūmpsissēmus īnsūmpsissētis īnsūmpsissent
passive present īnsūmar īnsūmāris, īnsūmāre īnsūmātur īnsūmāmur īnsūmāminī īnsūmantur
imperfect īnsūmerer īnsūmerēris, īnsūmerēre īnsūmerētur īnsūmerēmur īnsūmerēminī īnsūmerentur
perfect īnsūmptus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnsūmptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnsūme īnsūmite
future īnsūmitō īnsūmitō īnsūmitōte īnsūmuntō
passive present īnsūmere īnsūmiminī
future īnsūmitor īnsūmitor īnsūmuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnsūmere īnsūmpsisse īnsūmptūrus esse īnsūmī īnsūmptus esse īnsūmptum īrī
participles īnsūmēns īnsūmptūrus īnsūmptus īnsūmendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
īnsūmere īnsūmendī īnsūmendō īnsūmendum īnsūmptum īnsūmptū

Descendants

References

  • insumo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insumo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insumo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to spend money on an object: sumptum facere, insumere in aliquid
    • to devote money to a purpose: pecuniam insumere in aliquid or consumere in aliqua re
  • insumo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016

Spanish

Etymology

From insumir.

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈsumo/, [ĩnˈsumo]

Noun

insumo m (plural insumos)

  1. (usually in the plural) supplies, materials

Derived terms

Verb

insumo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of insumir.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.