infuocare
Italian
Alternative forms
Etymology
From in- + fuoco + -are, or possibly from a Vulgar Latin *infocāre, from Latin focus.[1] Compare Sicilian nfucari , Neapolitan nfucare, Spanish and Portuguese enfogar, Romanian înfoca.
Conjugation
Conjugation of infuocare
infinitive | infuocare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | infuocando | |||
present participle | infuocante | past participle | infuocato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | infuoco | infuochi | infuoca | infuochiamo | infuocate | infuocano |
imperfect | infuocavo | infuocavi | infuocava | infuocavamo | infuocavate | infuocavano |
past historic | infuocai | infuocasti | infuocò | infuocammo | infuocaste | infuocarono |
future | infuocherò | infuocherai | infuocherà | infuocheremo | infuocherete | infuocheranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | infuocherei | infuocheresti | infuocherebbe | infuocheremmo | infuochereste | infuocherebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | infuochi | infuochi | infuochi | infuochiamo | infuochiate | infuochino |
imperfect | infuocassi | infuocassi | infuocasse | infuocassimo | infuocaste | infuocassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
infuoca, non infuocare | infuochi | infuochiamo | infuocate | infuochino |
Related terms
References
- Pianigiani, Ottorino (1907), “infuocare”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.