impingo

Italian

Verb

impingo

  1. first-person singular present indicative of impingere

Latin

Etymology

From in- + pangō (fasten, drive in).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /imˈpin.ɡoː/, [ɪmˈpɪŋ.ɡoː]

Verb

impingō (present infinitive impingere, perfect active impēgī, supine impāctum); third conjugation

  1. I push, strike, dash against
  2. (rare) I press upon, force upon
  3. I force, drive, thrust

Inflection

   Conjugation of impingo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present impingō impingis impingit impingimus impingitis impingunt
imperfect impingēbam impingēbās impingēbat impingēbāmus impingēbātis impingēbant
future impingam impingēs impinget impingēmus impingētis impingent
perfect impēgī impēgistī impēgit impēgimus impēgistis impēgērunt, impēgēre
pluperfect impēgeram impēgerās impēgerat impēgerāmus impēgerātis impēgerant
future perfect impēgerō impēgeris impēgerit impēgerimus impēgeritis impēgerint
passive present impingor impingeris, impingere impingitur impingimur impingiminī impinguntur
imperfect impingēbar impingēbāris, impingēbāre impingēbātur impingēbāmur impingēbāminī impingēbantur
future impingar impingēris, impingēre impingētur impingēmur impingēminī impingentur
perfect impāctus + present active indicative of sum
pluperfect impāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect impāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present impingam impingās impingat impingāmus impingātis impingant
imperfect impingerem impingerēs impingeret impingerēmus impingerētis impingerent
perfect impēgerim impēgerīs impēgerit impēgerimus impēgeritis impēgerint
pluperfect impēgissem impēgissēs impēgisset impēgissēmus impēgissētis impēgissent
passive present impingar impingāris, impingāre impingātur impingāmur impingāminī impingantur
imperfect impingerer impingerēris, impingerēre impingerētur impingerēmur impingerēminī impingerentur
perfect impāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect impāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present impinge impingite
future impingitō impingitō impingitōte impinguntō
passive present impingere impingiminī
future impingitor impingitor impinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives impingere impēgisse impāctūrus esse impingī impāctus esse impāctum īrī
participles impingēns impāctūrus impāctus impingendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
impingere impingendī impingendō impingendum impāctum impāctū

Derived terms

Descendants

References

  • impingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impingo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to strike one's head against the wall: caput parieti impingere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.