hrópa
Icelandic
Etymology
From Old Norse hrópa, from Proto-Germanic *hrōpaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈr̥ouːpa/
- Rhymes: -ouːpa
Verb
hrópa (weak verb, third-person singular past indicative hrópaði, supine hrópað)
Conjugation
hrópa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrópa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrópað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrópandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrópa | við hrópum | present (nútíð) |
ég hrópi | við hrópum |
| þú hrópar | þið hrópið | þú hrópir | þið hrópið | ||
| hann, hún, það hrópar | þeir, þær, þau hrópa | hann, hún, það hrópi | þeir, þær, þau hrópi | ||
| past (þátíð) |
ég hrópaði | við hrópuðum | past (þátíð) |
ég hrópaði | við hrópuðum |
| þú hrópaðir | þið hrópuðuð | þú hrópaðir | þið hrópuðuð | ||
| hann, hún, það hrópaði | þeir, þær, þau hrópuðu | hann, hún, það hrópaði | þeir, þær, þau hrópuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hrópa (þú) | hrópið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrópaðu | hrópiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrópast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrópast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrópast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrópandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrópast | við hrópumst | present (nútíð) |
ég hrópist | við hrópumst |
| þú hrópast | þið hrópist | þú hrópist | þið hrópist | ||
| hann, hún, það hrópast | þeir, þær, þau hrópast | hann, hún, það hrópist | þeir, þær, þau hrópist | ||
| past (þátíð) |
ég hrópaðist | við hrópuðumst | past (þátíð) |
ég hrópaðist | við hrópuðumst |
| þú hrópaðist | þið hrópuðust | þú hrópaðist | þið hrópuðust | ||
| hann, hún, það hrópaðist | þeir, þær, þau hrópuðust | hann, hún, það hrópaðist | þeir, þær, þau hrópuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrópast (þú) | hrópist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrópastu | hrópisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrópaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrópaður | hrópuð | hrópað | hrópaðir | hrópaðar | hrópuð | |
| accusative (þolfall) |
hrópaðan | hrópaða | hrópað | hrópaða | hrópaðar | hrópuð | |
| dative (þágufall) |
hrópuðum | hrópaðri | hrópuðu | hrópuðum | hrópuðum | hrópuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hrópaðs | hrópaðrar | hrópaðs | hrópaðra | hrópaðra | hrópaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrópaði | hrópaða | hrópaða | hrópuðu | hrópuðu | hrópuðu | |
| accusative (þolfall) |
hrópaða | hrópuðu | hrópaða | hrópuðu | hrópuðu | hrópuðu | |
| dative (þágufall) |
hrópaða | hrópuðu | hrópaða | hrópuðu | hrópuðu | hrópuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hrópaða | hrópuðu | hrópaða | hrópuðu | hrópuðu | hrópuðu | |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hrōpaną.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.