holmium

See also: Holmium

English

Chemical element
Ho Previous: dysprosium (Dy)
Next: erbium (Er)

Etymology

From Latin Holmia (Stockholm), the hometown of Per Teodor Cleve, one of the discoverers of holmium.

Pronunciation

  • enPR: hō'mēəm, IPA(key): /ˈhoʊmiəm/

Noun

holmium (usually uncountable, plural holmiums)

  1. A metallic chemical element (symbol Ho) with an atomic number of 67.
  2. (countable) A single atom of this element.

Derived terms

  • holmia
  • holmium oxide
  • holmium sesquioxide

Translations


Afrikaans

Chemical element
Ho Previous: disprosium (Dy)
Next: erbium (Er)

Noun

holmium (uncountable)

  1. holmium

Czech

Chemical element
Ho Previous: dysprosium (Dy)
Next: erbium (Er)

Noun

holmium n

  1. holmium

Danish

Noun

holmium

  1. holmium
    • 2004, Klaus Høeck, Hsieh: prototypes, Gyldendal A/S ISBN 9788702030457, page 54
      ... tænk over grundstoffet holmium ...
    • 1967, Axel Norlund Christensen, Studier over nogle hydrotermalt fremstillede oxider og hydroxid...
      Den sekskoordinerede holmiumion ...
    • 1880, Archiv for Pharmacie Og Technisk Chemie Med Deres Grundvidenskaber
      Thulium (af Skandinaviens gamle Navn ) og Holmium (af Stockholms latinske Navn) ere to ny Grundstoffer, ...

Dutch

Chemical element
Ho Previous: dysprosium (Dy)
Next: erbium (Er)

Pronunciation

  • (file)

Noun

holmium n (uncountable)

  1. holmium

Estonian

Etymology

Noun

holmium (genitive holmiumi, partitive holmiumi or holmiumit)

  1. holmium

Declension


Finnish

Noun

holmium

  1. holmium

Declension

Inflection of holmium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative holmium holmiumit
genitive holmiumin holmiumien
partitive holmiumia holmiumeja
illative holmiumiin holmiumeihin
singular plural
nominative holmium holmiumit
accusative nom. holmium holmiumit
gen. holmiumin
genitive holmiumin holmiumien
partitive holmiumia holmiumeja
inessive holmiumissa holmiumeissa
elative holmiumista holmiumeista
illative holmiumiin holmiumeihin
adessive holmiumilla holmiumeilla
ablative holmiumilta holmiumeilta
allative holmiumille holmiumeille
essive holmiumina holmiumeina
translative holmiumiksi holmiumeiksi
instructive holmiumein
abessive holmiumitta holmiumeitta
comitative holmiumeineen

French

Pronunciation

  • (aspirated or mute h) IPA(key): /ɔl.mjɔm/

Noun

holmium m (uncountable)

  1. holmium

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈhol.mi.um/, [ˈhɔɫ.mi.ũː]

Noun

holmium n (genitive holmiī); second declension

  1. holmium

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative holmium holmia
Genitive holmiī holmiōrum
Dative holmiō holmiīs
Accusative holmium holmia
Ablative holmiō holmiīs
Vocative holmium holmia

Limburgish

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈho˨lɱɔ˧m]

Noun

holmium n

  1. (uncountable) holmium
  2. A part of holmium

Inflection


Malay

Chemical element
Ho Previous: disprosium (Dy)
Next: erbium (Er)

Etymology

From English holmium, from Latin Holmia.

Pronunciation

  • IPA(key): [hɔlmiom], [hɔlmiəm]
  • Rhymes: -iom, -jom, -om

Noun

holmium

  1. holmium (chemical element)

Slovak

Chemical element
Ho Previous: dysprózium (Dy)
Next: erbium (Er)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɦɔɫmium/

Noun

holmium n (genitive singular holmia, declension pattern of mesto)

  1. holmium (element)

Declension

References

  • holmium in Slovak dictionaries at korpus.sk

Swedish

Noun

holmium n

  1. holmium

Declension

Declension of holmium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative holmium holmiumet
Genitive holmiums holmiumets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.