heilagur

Faroese

Etymology

From Old Norse heilagr, from Proto-Germanic *hailagaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhaiːlavʊɹ/

Adjective

heilagur (comparative heilagari, superlative heilagstur)

  1. holy

Declension

heilagur a3-heilagur
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) heilagur heilug/
heilag
heilagt
Accusative (hvønnfall) halgan/
heilagan
halga/
heilaga
Dative (hvørjumfall) halgum/
heilagum
halgari/
heilagari
halgum/
heilagum
Genitive (hvørsfall) (heilags) (heilagar) (heilags)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) halgir/
heilagir
halgar/
heilagar
heilug/
heilag
Accusative (hvønnfall) halgar/
heilagar
Dative (hvørjumfall) halgum/
heilagum
Genitive (hvørsfall) (heilaga)

Icelandic

Etymology

From Old Norse heilagr, from Proto-Germanic *hailagaz.

Adjective

heilagur

  1. holy

Declension

This adjective needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.