haga

See also: Haga, hagá, hagà, and Hága

Basque

Noun

haga

  1. pole, shaft, rod, staff
  2. mast
  3. beam

Faroese

Noun

haga

  1. inflection of hagi:
    1. accusative singular indefinite
    2. dative singular indefinite
    3. genitive singular indefinite
    4. genitive plural indefinite

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈhaːɣa/
  • Rhymes: -aːɣa

Verb

haga (weak verb, third-person singular past indicative hagaði, supine hagað)

  1. (transitive, governs the dative) to behave syn.
  2. to arrange, to order

Conjugation
haga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að haga
supine
(sagnbót)		 hagað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hagandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég haga við högum present
(nútíð)		 ég hagi við högum
þú hagar þið hagið þú hagir þið hagið
hann, hún, það hagar þeir, þær, þau haga hann, hún, það hagi þeir, þær, þau hagi
past
(þátíð)		 ég hagaði við höguðum past
(þátíð)		 ég hagaði við höguðum
þú hagaðir þið höguðuð þú hagaðir þið höguðuð
hann, hún, það hagaði þeir, þær, þau höguðu hann, hún, það hagaði þeir, þær, þau höguðu
imperative
(boðháttur)		 haga (þú) hagið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hagaðu hagiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hagast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hagast
supine
(sagnbót)		 hagast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hagandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hagast við högumst present
(nútíð)		 ég hagist við högumst
þú hagast þið hagist þú hagist þið hagist
hann, hún, það hagast þeir, þær, þau hagast hann, hún, það hagist þeir, þær, þau hagist
past
(þátíð)		 ég hagaðist við höguðumst past
(þátíð)		 ég hagaðist við höguðumst
þú hagaðist þið höguðust þú hagaðist þið höguðust
hann, hún, það hagaðist þeir, þær, þau höguðust hann, hún, það hagaðist þeir, þær, þau höguðust
imperative
(boðháttur)		 hagast (þú) hagist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hagastu hagisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

Derived terms
  • haga sér illa
  • haga sér vel

See also

Irish

Noun

haga

  1. h-prothesized form of aga

Northern Sami

Etymology

Postposition

haga

  1. without
    Synonym: almmá

Alternative forms

Further reading

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *hagô. Cognate with Old Saxon hago, Middle Dutch haghe, Old Norse hagi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈhɑɣɑ/

Noun

haga m

  1. an enclosure, a fenced-in area, a yard

Descendants

Spanish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈaɡa/, [ˈaɣa]

Verb

haga

  1. First-person singular (yo) present subjunctive form of hacer.
  2. Formal second-person singular (usted) present subjunctive form of hacer.
  3. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present subjunctive form of hacer.
  4. Formal second-person singular (usted) imperative form of hacer.

Westrobothnian

Etymology

From Old Norse hagi, from Proto-Germanic *hagô.

Noun

haga m

  1. roundpole fence, fence

Derived terms
  • hagasam
  • hagasta
  • hagasto
  • hagaståd
  • hagaski
  • hagatro
  • skihaga
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.