gelda

Faroese

Etymology

Old Norse gelda, from Proto-Germanic *galdjan (“to castrate”), from Proto-Indo-European *ghel- (“to cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʃɛlta/
    Rhymes: -ɛlta

Verb

gelda (third person singular past indicative geldi, third person plural past indicative gelt, supine gelt)

  1. to geld, castrate

Conjugation
   Conjugation of gelda
v-5
infinitive gelda
present participle geldandi
past participle a7 geldur
supine gelt
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present geldi geldir geldir gelda
past geldi geldi geldi geldu
imperative – tú – tit
present — geld! — geldið!

Icelandic

Etymology

Old Norse gelda, from Proto-Germanic *galdjan (“to castrate”), from Proto-Indo-European *ghel- (“to cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈcɛlta/
    Rhymes: -ɛlta

Verb

gelda (weak verb, third-person singular past indicative gelti, supine gelt)

  1. to geld, castrate

Conjugation
gelda — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gelda
supine
(sagnbót)		 gelt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 geldandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég geldi við geldum present
(nútíð)		 ég geldi við geldum
þú geldir þið geldið þú geldir þið geldið
hann, hún, það geldir þeir, þær, þau gelda hann, hún, það geldi þeir, þær, þau geldi
past
(þátíð)		 ég gelti við geltum past
(þátíð)		 ég gelti við geltum
þú geltir þið geltuð þú geltir þið geltuð
hann, hún, það gelti þeir, þær, þau geltu hann, hún, það gelti þeir, þær, þau geltu
imperative
(boðháttur)		 geld (þú) geldið (þið)
Forms with appended personal pronoun
geltu geldiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
geldast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að geldast
supine
(sagnbót)		 gelst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 geldandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég geldist við geldumst present
(nútíð)		 ég geldist við geldumst
þú geldist þið geldist þú geldist þið geldist
hann, hún, það geldist þeir, þær, þau geldast hann, hún, það geldist þeir, þær, þau geldist
past
(þátíð)		 ég geltist við geltumst past
(þátíð)		 ég geltist við geltumst
þú geltist þið geltust þú geltist þið geltust
hann, hún, það geltist þeir, þær, þau geltust hann, hún, það geltist þeir, þær, þau geltust
imperative
(boðháttur)		 gelst (þú) geldist (þið)
Forms with appended personal pronoun
gelstu geldisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
geltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 geltur gelt gelt geltir geltar gelt
accusative
(þolfall)		 geltan gelta gelt gelta geltar gelt
dative
(þágufall)		 geltum geltri geltu geltum geltum geltum
genitive
(eignarfall)		 gelts geltrar gelts geltra geltra geltra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 gelti gelta gelta geltu geltu geltu
accusative
(þolfall)		 gelta geltu gelta geltu geltu geltu
dative
(þágufall)		 gelta geltu gelta geltu geltu geltu
genitive
(eignarfall)		 gelta geltu gelta geltu geltu geltu

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.