friða

See also: Frida, fríða, and Fríða

Icelandic

Etymology

From Old Norse friða, from Proto-Germanic *friþōną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfrɪːða/
    Rhymes: -ɪːða

Verb

friða (weak verb, third-person singular past indicative friðaði, supine friðað)

  1. to pacify
  2. to calm
  3. to appease
  4. to declare a prohibition on hunting, harming or changing something, e.g. for preserving the style of an old building or preventing extinction of a species; protect

Conjugation
friða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að friða
supine
(sagnbót)		 friðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 friðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég friða við friðum present
(nútíð)		 ég friði við friðum
þú friðar þið friðið þú friðir þið friðið
hann, hún, það friðar þeir, þær, þau friða hann, hún, það friði þeir, þær, þau friði
past
(þátíð)		 ég friðaði við friðuðum past
(þátíð)		 ég friðaði við friðuðum
þú friðaðir þið friðuðuð þú friðaðir þið friðuðuð
hann, hún, það friðaði þeir, þær, þau friðuðu hann, hún, það friðaði þeir, þær, þau friðuðu
imperative
(boðháttur)		 friða (þú) friðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
friðaðu friðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
friðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að friðast
supine
(sagnbót)		 friðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 friðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég friðast við friðumst present
(nútíð)		 ég friðist við friðumst
þú friðast þið friðist þú friðist þið friðist
hann, hún, það friðast þeir, þær, þau friðast hann, hún, það friðist þeir, þær, þau friðist
past
(þátíð)		 ég friðaðist við friðuðumst past
(þátíð)		 ég friðaðist við friðuðumst
þú friðaðist þið friðuðust þú friðaðist þið friðuðust
hann, hún, það friðaðist þeir, þær, þau friðuðust hann, hún, það friðaðist þeir, þær, þau friðuðust
imperative
(boðháttur)		 friðast (þú) friðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
friðastu friðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
friðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 friðaður friðuð friðað friðaðir friðaðar friðuð
accusative
(þolfall)		 friðaðan friðaða friðað friðaða friðaðar friðuð
dative
(þágufall)		 friðuðum friðaðri friðuðu friðuðum friðuðum friðuðum
genitive
(eignarfall)		 friðaðs friðaðrar friðaðs friðaðra friðaðra friðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 friðaði friðaða friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
accusative
(þolfall)		 friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
dative
(þágufall)		 friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
genitive
(eignarfall)		 friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu

Synonyms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.