flenna

Faroese

Verb

flenna (third person singular past indicative flenti, third person plural past indicative flent, supine flent)

  1. to laugh

Conjugation
   Conjugation of flenna
v-9nn
infinitive flenna
present participle flennandi
past participle a39 flentur
supine flent
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present flenni flennir flennir flenna
past flenti flenti flenti flentu
imperative – tú – tit
present — flenn! — flennið!

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈflɛnːa/
  • Rhymes: -ɛnːa

Noun

flenna f (genitive singular flennu, nominative plural flennur)

  1. (derogatory) hussy, tart
    Synonyms: gála, gæra, glyðra

Declension
declension of flenna
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative flenna flennan flennur flennurnar
accusative flennu flennuna flennur flennurnar
dative flennu flennunni flennum flennunum
genitive flennu flennunnar flenna flennanna

Verb

flenna (weak verb, third-person singular past indicative flennti, supine flennt)

  1. (transitive, with accusative) to open wide
    Synonym: glenna

Declension
flenna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flenna
supine
(sagnbót)		 flennt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flennandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flenni við flennum present
(nútíð)		 ég flenni við flennum
þú flennir þið flennið þú flennir þið flennið
hann, hún, það flennir þeir, þær, þau flenna hann, hún, það flenni þeir, þær, þau flenni
past
(þátíð)		 ég flennti við flenntum past
(þátíð)		 ég flennti við flenntum
þú flenntir þið flenntuð þú flenntir þið flenntuð
hann, hún, það flennti þeir, þær, þau flenntu hann, hún, það flennti þeir, þær, þau flenntu
imperative
(boðháttur)		 flenn (þú) flennið (þið)
Forms with appended personal pronoun
flenntu flenniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flennast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að flennast
supine
(sagnbót)		 flennst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 flennandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég flennist við flennumst present
(nútíð)		 ég flennist við flennumst
þú flennist þið flennist þú flennist þið flennist
hann, hún, það flennist þeir, þær, þau flennast hann, hún, það flennist þeir, þær, þau flennist
past
(þátíð)		 ég flenntist við flenntumst past
(þátíð)		 ég flenntist við flenntumst
þú flenntist þið flenntust þú flenntist þið flenntust
hann, hún, það flenntist þeir, þær, þau flenntust hann, hún, það flenntist þeir, þær, þau flenntust
imperative
(boðháttur)		 flennst (þú) flennist (þið)
Forms with appended personal pronoun
flennstu flennisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flenntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flenntur flennt flennt flenntir flenntar flennt
accusative
(þolfall)		 flenntan flennta flennt flennta flenntar flennt
dative
(þágufall)		 flenntum flenntri flenntu flenntum flenntum flenntum
genitive
(eignarfall)		 flennts flenntrar flennts flenntra flenntra flenntra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 flennti flennta flennta flenntu flenntu flenntu
accusative
(þolfall)		 flennta flenntu flennta flenntu flenntu flenntu
dative
(þágufall)		 flennta flenntu flennta flenntu flenntu flenntu
genitive
(eignarfall)		 flennta flenntu flennta flenntu flenntu flenntu

Derived terms
  • flenna út (“to stretch, to distend”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.