dychać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *dyxati.

Pronunciation

IPA(key): /ˈdɨ.xat͡ɕ/

Verb

dychać impf (perfective tchnąć)

  1. (archaic, intransitive) to breathe
  2. (archaic, intransitive) to pant

Conjugation
Conjugation of dychać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive dychać
present tense 1st dycham dychamy
2nd dychasz dychacie
3rd dycha dychają
past tense 1st dychałem dychałam dychaliśmy dychałyśmy
2nd dychałeś dychałaś dychaliście dychałyście
3rd dychał dychała dychało dychali dychały
future tense 1st będę dychał1 będę dychała1 będziemy dychali1 będziemy dychały1
2nd będziesz dychał1 będziesz dychała1 będziecie dychali1 będziecie dychały1
3rd będzie dychał1 będzie dychała1 będzie dychało1 będą dychali1 będą dychały1
conditional 1st dychałbym dychałabym dychalibyśmy dychałybyśmy
2nd dychałbyś dychałabyś dychalibyście dychałybyście
3rd dychałby dychałaby dychałoby dychaliby dychałyby
imperative 1st — dychajmy
2nd dychaj dychajcie
3rd niech dycha niech dychają
active adjectival participle dychający dychająca dychające dychający dychające
contemporary adverbial participle dychając
impersonal past dychano
verbal noun dychanie
1 or: będę dychać, będziesz dychać etc.

Synonyms

Further reading
  • dychać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.