dinmek

Turkish

Etymology

From Old Turkic tın-‎ (tın-, “1. to breathe 2. to calm, rest”)[1].

Verb

dinmek (third-person singular simple present diner)

(intransitive) to stop, cease, end, calm.
Yağmur dindi. ― The rain has stopped.

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinerim	dinersin	diner	dineriz	dinersiniz	dinerler
	present continuous	diniyorum	diniyorsun	diniyor	diniyoruz	diniyorsunuz	diniyorlar
	past definite	dindim	dindin	dindi	dindik	dindiniz	dindiler
	past continuous	diniyordum	diniyordun	diniyordu	diniyorduk	diniyordunuz	diniyorlardı
	future simple	dineceğim	dineceksin	dinecek	dineceğiz	dineceksiniz	dinecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	diner miyim?	diner misin?	diner mi?	diner miyiz?	diner misiniz?	dinerler mi?
	present continuous	diniyor muyum?	diniyor musun?	diniyor mu?	diniyor muyuz?	diniyor musunuz?	diniyorlar mı?
	past definite	dindim mi?	dindin mi?	dindi mi?	dindik mi?	dindiniz mi?	dindiler mi?
	past continuous	diniyor muydum?	diniyor muydun?	diniyor muydu?	diniyor muyduk?	diniyor muydunuz?	diniyorlar mıydı?
	future simple	dinecek miyim?	dinecek misin?	dinecek mi?	dinecek miyiz?	dinecek misiniz?	dinecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinmem	dinmezsin	dinmez	dinmeyiz	dinmezsiniz	dinmezler
	present continuous	dinmiyorum	dinmiyorsun	dinmiyor	dinmiyoruz	dinmiyorsunuz	dinmiyorlar
	past definite	dinmedim	dinmedin	dinmedi	dinmedik	dinmediniz	dinmediler
	past continuous	dinmiyordum	dinmiyordun	dinmiyordu	dinmiyorduk	dinmiyordunuz	dinmiyordular
	future simple	dinmeyeceğim	dinmeyeceksin	dinmeyecek	dinmeyeceğiz	dinmeyeceksiniz	dinmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinmez miyim?	dinmez misin?	dinmez mi?	dinmez miyiz?	dinmez misiniz?	dinmezler mi?
	present continuous	dinmiyor muyum?	dinmiyor musun?	dinmiyor mu?	dinmiyor muyuz?	dinmiyor musunuz?	dinmiyorlar mı?
	past definite	dinmedim mi?	dinmedin mi?	dinmedi mi?	dinmedik mi?	dinmediniz mi?	dinmediler mi?
	past continuous	dinmiyor muydum?	dinmiyor muydun?	dinmiyor muydu?	dinmiyor muyduk?	dinmiyor muydunuz?	dinmiyorlar mıydı?
	future simple	dinmeyecek miyim?	dinmeyecek misin?	dinmeyecek mi?	dinmeyecek miyiz?	dinmeyecek misiniz?	dinmeyecekler mi?

Synonyms

durmak
bitmek
yatışmak

Related terms

References

"din-" - nişanyansözlük

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.