dinlemek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیكله‌مك‎ (diŋlemek, “to listen, hear, pay attention to, obey, conform to”), from Proto-Turkic *dïŋ-la-mak, *diŋ-le-mek (“to listen”), derived from Proto-Turkic *diŋ (“reason, mind”). Compare Old Turkic 𐱃𐰃𐰭𐰞𐰀‎ (tïŋla-, “to listen”), Karakhanid تِنْكْلاماقْ‎ (tïŋlāmāq, “to listen”), Turkmen diňlemek (“to listen”).

Pronunciation

IPA^(key): [dinleméc]
Hyphenation: din‧le‧mek

Verb

dinlemek (third-person singular simple present dinler)

(transitive) to listen, hear
(transitive) to pay attention to; to obey, conform to

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinlerim	dinlersin	dinler	dinleriz	dinlersiniz	dinlerler
	present continuous	dinliyorum	dinliyorsun	dinliyor	dinliyoruz	dinliyorsunuz	dinliyorlar
	past definite	dinledim	dinledin	dinledi	dinledik	dinlediniz	dinlediler
	past continuous	dinliyordum	dinliyordun	dinliyordu	dinliyorduk	dinliyordunuz	dinliyorlardı
	future simple	dinleyeceğim	dinleyeceksin	dinleyecek	dinleyeceğiz	dinleyeceksiniz	dinleyecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinler miyim?	dinler misin?	dinler mi?	dinler miyiz?	dinler misiniz?	dinlerler mi?
	present continuous	dinliyor muyum?	dinliyor musun?	dinliyor mu?	dinliyor muyuz?	dinliyor musunuz?	dinliyorlar mı?
	past definite	dinledim mi?	dinledin mi?	dinledi mi?	dinledik mi?	dinlediniz mi?	dinlediler mi?
	past continuous	dinliyor muydum?	dinliyor muydun?	dinliyor muydu?	dinliyor muyduk?	dinliyor muydunuz?	dinliyorlar mıydı?
	future simple	dinleyecek miyim?	dinleyecek misin?	dinleyecek mi?	dinleyecek miyiz?	dinleyecek misiniz?	dinleyecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinlemem	dinlemezsin	dinlemez	dinlemeyiz	dinlemezsiniz	dinlemezler
	present continuous	dinlemiyorum	dinlemiyorsun	dinlemiyor	dinlemiyoruz	dinlemiyorsunuz	dinlemiyorlar
	past definite	dinlemedim	dinlemedin	dinlemedi	dinlemedik	dinlemediniz	dinlemediler
	past continuous	dinlemiyordum	dinlemiyordun	dinlemiyordu	dinlemiyorduk	dinlemiyordunuz	dinlemiyordular
	future simple	dinlemeyeceğim	dinlemeyeceksin	dinlemeyecek	dinlemeyeceğiz	dinlemeyeceksiniz	dinlemeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	dinlemez miyim?	dinlemez misin?	dinlemez mi?	dinlemez miyiz?	dinlemez misiniz?	dinlemezler mi?
	present continuous	dinlemiyor muyum?	dinlemiyor musun?	dinlemiyor mu?	dinlemiyor muyuz?	dinlemiyor musunuz?	dinlemiyorlar mı?
	past definite	dinlemedim mi?	dinlemedin mi?	dinlemedi mi?	dinlemedik mi?	dinlemediniz mi?	dinlemediler mi?
	past continuous	dinlemiyor muydum?	dinlemiyor muydun?	dinlemiyor muydu?	dinlemiyor muyduk?	dinlemiyor muydunuz?	dinlemiyorlar mıydı?
	future simple	dinlemeyecek miyim?	dinlemeyecek misin?	dinlemeyecek mi?	dinlemeyecek miyiz?	dinlemeyecek misiniz?	dinlemeyecekler mi?

Related terms

dinleme
dinlememek
dinlemiş
dinlenmek
dinletmek
dinleyebilmek
dinleyeli
dinleyememek
dinleyici
dinleyiş
dinleşmek

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dɨŋla- / *diŋle-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.