bitmek

Turkish

Etymology

From Old Turkic büt-, from Proto-Turkic.

Verb

bitmek (third-person singular simple present biter)

to end, to finish
Okul bitti.
The school has finished
to grow, to sprout
Hollanda'da tarlalarda biten lâlere bayıldım.
I was enthused from the tulips sprouting on the fields in the Netherlands.

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	biterim	bitersin	biter	biteriz	bitersiniz	biterler
	present continuous	bitiyorum	bitiyorsun	bitiyor	bitiyoruz	bitiyorsunuz	bitiyorlar
	past definite	bittim	bittin	bitti	bittik	bittiniz	bittiler
	past continuous	bitiyordum	bitiyordun	bitiyordu	bitiyorduk	bitiyordunuz	bitiyorlardı
	future simple	biteceğim	biteceksin	bitecek	biteceğiz	biteceksiniz	bitecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	biter miyim?	biter misin?	biter mi?	biter miyiz?	biter misiniz?	biterler mi?
	present continuous	bitiyor muyum?	bitiyor musun?	bitiyor mu?	bitiyor muyuz?	bitiyor musunuz?	bitiyorlar mı?
	past definite	bittim mi?	bittin mi?	bitti mi?	bittik mi?	bittiniz mi?	bittiler mi?
	past continuous	bitiyor muydum?	bitiyor muydun?	bitiyor muydu?	bitiyor muyduk?	bitiyor muydunuz?	bitiyorlar mıydı?
	future simple	bitecek miyim?	bitecek misin?	bitecek mi?	bitecek miyiz?	bitecek misiniz?	bitecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bitmem	bitmezsin	bitmez	bitmeyiz	bitmezsiniz	bitmezler
	present continuous	bitmiyorum	bitmiyorsun	bitmiyor	bitmiyoruz	bitmiyorsunuz	bitmiyorlar
	past definite	bitmedim	bitmedin	bitmedi	bitmedik	bitmediniz	bitmediler
	past continuous	bitmiyordum	bitmiyordun	bitmiyordu	bitmiyorduk	bitmiyordunuz	bitmiyordular
	future simple	bitmeyeceğim	bitmeyeceksin	bitmeyecek	bitmeyeceğiz	bitmeyeceksiniz	bitmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bitmez miyim?	bitmez misin?	bitmez mi?	bitmez miyiz?	bitmez misiniz?	bitmezler mi?
	present continuous	bitmiyor muyum?	bitmiyor musun?	bitmiyor mu?	bitmiyor muyuz?	bitmiyor musunuz?	bitmiyorlar mı?
	past definite	bitmedim mi?	bitmedin mi?	bitmedi mi?	bitmedik mi?	bitmediniz mi?	bitmediler mi?
	past continuous	bitmiyor muydum?	bitmiyor muydun?	bitmiyor muydu?	bitmiyor muyduk?	bitmiyor muydunuz?	bitmiyorlar mıydı?
	future simple	bitmeyecek miyim?	bitmeyecek misin?	bitmeyecek mi?	bitmeyecek miyiz?	bitmeyecek misiniz?	bitmeyecekler mi?

Related terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.