dilmek

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *dil- (“to split, cut in slices”).

Cognate with Karakhanid [script needed] (til-, “to slice”), Old Uyghur [script needed] (til-, “to slice”), Bashkir телеү (telew, “to slice”), Kyrgyz тилүү (tilüü, “to slice”), Turkmen dilmek (“to cut, slice”), Uzbek tilmoq (“to slice”).

Verb

dilmek (third-person singular simple present diler)

  1. (transitive) to slice, cut into slices
Derived terms
  • dilme
  • diliş
  • dilik
  • dilinmek
  • dildirmek
  • dilmemek
  • dilememek
  • dilebilmek

Conjugation
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple dilerim dilersin diler dileriz dilersiniz dilerler
present continuous diliyorum diliyorsun diliyor diliyoruz diliyorsunuz diliyorlar
past definite dildim dildin dildi dildik dildiniz dildiler
past continuous diliyordum diliyordun diliyordu diliyorduk diliyordunuz diliyorlardı
future simple dileceğim dileceksin dilecek dileceğiz dileceksiniz dilecekler
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple diler miyim? diler misin? diler mi? diler miyiz? diler misiniz? dilerler mi?
present continuous diliyor muyum? diliyor musun? diliyor mu? diliyor muyuz? diliyor musunuz? diliyorlar mı?
past definite dildim mi? dildin mi? dildi mi? dildik mi? dildiniz mi? dildiler mi?
past continuous diliyor muydum? diliyor muydun? diliyor muydu? diliyor muyduk? diliyor muydunuz? diliyorlar mıydı?
future simple dilecek miyim? dilecek misin? dilecek mi? dilecek miyiz? dilecek misiniz? dilecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple dilmem dilmezsin dilmez dilmeyiz dilmezsiniz dilmezler
present continuous dilmiyorum dilmiyorsun dilmiyor dilmiyoruz dilmiyorsunuz dilmiyorlar
past definite dilmedim dilmedin dilmedi dilmedik dilmediniz dilmediler
past continuous dilmiyordum dilmiyordun dilmiyordu dilmiyorduk dilmiyordunuz dilmiyordular
future simple dilmeyeceğim dilmeyeceksin dilmeyecek dilmeyeceğiz dilmeyeceksiniz dilmeyecekler
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple dilmez miyim? dilmez misin? dilmez mi? dilmez miyiz? dilmez misiniz? dilmezler mi?
present continuous dilmiyor muyum? dilmiyor musun? dilmiyor mu? dilmiyor muyuz? dilmiyor musunuz? dilmiyorlar mı?
past definite dilmedim mi? dilmedin mi? dilmedi mi? dilmedik mi? dilmediniz mi? dilmediler mi?
past continuous dilmiyor muydum? dilmiyor muydun? dilmiyor muydu? dilmiyor muyduk? dilmiyor muydunuz? dilmiyorlar mıydı?
future simple dilmeyecek miyim? dilmeyecek misin? dilmeyecek mi? dilmeyecek miyiz? dilmeyecek misiniz? dilmeyecekler mi?

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.