czysty

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *čistъ

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂɨ.stɨ/
  • audio(file)

Adjective

czysty (comparative czystszy or czyściejszy, superlative najczystszy or najczyściejszy, adverb czysto)

  1. clean, tidy
  2. pure (without contaminants)
  3. neat (without solvent)
  4. pure (honest, free of wrongdoing)
  5. (religion, not comparable) ritually clean
  6. (colloquial, not comparable) abstaining from drugs

Declension
declension of czysty
case singular plural
m pers or m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative czysty czyste czysta czyści czyste
genitive czystego czystej czystych
dative czystemu czystym
accusative czystego czysty czyste czystą czystych czyste
instrumental czystym czystymi
locative czystej czystych

Antonyms
  • (clean): brudny
  • (without contaminants): zanieczyszczony
  • (neat): rozpuszczony, w roztworze
  • (free of wrongdoing): podstępny
  • (ritually clean): nieczysty

Further reading
  • czysty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.