rozpuszczony
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.spuʂˈt͡ʂɔ.nɨ/
Adjective
rozpuszczony (comparative bardziej rozpuszczony, superlative najbardziej rozpuszczony)
- (colloquial) spoiled (of a child); overindulged
Declension
declension of rozpuszczony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | rozpuszczony | rozpuszczone | rozpuszczona | rozpuszczeni | rozpuszczone | ||
| genitive | rozpuszczonego | rozpuszczonej | rozpuszczonych | ||||
| dative | rozpuszczonemu | rozpuszczonym | |||||
| accusative | rozpuszczonego | rozpuszczony | rozpuszczone | rozpuszczoną | rozpuszczonych | rozpuszczone | |
| instrumental | rozpuszczonym | rozpuszczonymi | |||||
| locative | rozpuszczonej | rozpuszczonych | |||||
Declension
See above.
Further reading
- rozpuszczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.