ciemięga

See also: Ciemięga

Polish

Etymology

Related to ciemię.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ɕɛˈmʲɛŋ.ɡa/

Noun

ciemięga f

  1. (colloquial, derogatory) A woman or girl who is inept or lethargic.
  2. (obsolete) toil
  3. Any cranefly of the genus Hexatoma.

Declension
declension of ciemięga
singular plural
nominative ciemięga ciemięgi
genitive ciemięgi ciemięg
dative ciemiędze ciemięgom
accusative ciemięgę ciemięgi
instrumental ciemięgą ciemięgami
locative ciemiędze ciemięgach
vocative ciemięgo ciemięgi

Noun

ciemięga m pers

  1. (colloquial, derogatory) A man or boy who is inept or lethargic.

Declension
declension of ciemięga
singular plural
nominative ciemięga ciemięgi
genitive ciemięgi ciemięgów
dative ciemiędze ciemięgom
accusative ciemięgę ciemięgów
instrumental ciemięgą ciemięgami
locative ciemiędze ciemięgach
vocative ciemięgo ciemięgi

Synonyms

References
  1. Słownik etymologiczny języka polskiego/ciemię on the Polish Wikisource.pl.Wikisource:Słownik etymologiczny języka polskiego/ciemię

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.