ciec

See also: cieć

Polish

Alternative forms

Etymology

From Proto-Slavic *teťi (stem *tek-), from Proto-Balto-Slavic *tektei, from Proto-Indo-European *tekʷ-. Cognates include Lithuanian tekė́ti, Latvian tecēt and Sanskrit तक्ति (takti).

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ɕɛt͡s/

Verb

ciec impf (perfective pociec)

  1. (intransitive) to flow slowly; to trickle
  2. (intransitive) to drip, to leak

Conjugation
Conjugation of ciec impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ciec
present tense 1st ciekę cieczemy
2nd cieczesz cieczecie
3rd ciecze cieką
past tense 1st ciekłem ciekłam ciekliśmy ciekłyśmy
2nd ciekłeś ciekłaś ciekliście ciekłyście
3rd ciekł ciekła ciekło ciekli ciekły
future tense 1st będę ciekł1 będę ciekła1 będziemy ciekli1 będziemy ciekły1
2nd będziesz ciekł1 będziesz ciekła1 będziecie ciekli1 będziecie ciekły1
3rd będzie ciekł1 będzie ciekła1 będzie ciekło1 będą ciekli1 będą ciekły1
conditional 1st ciekłbym ciekłabym cieklibyśmy ciekłybyśmy
2nd ciekłbyś ciekłabyś cieklibyście ciekłybyście
3rd ciekłby ciekłaby ciekłoby ciekliby ciekłyby
imperative 1st — cieczmy
2nd ciecz cieczcie
3rd niech ciecze niech cieką
active adjectival participle ciekący ciekąca ciekące ciekący ciekące
contemporary adverbial participle ciekąc
verbal noun cieczenie
1 or: będę ciec, będziesz ciec etc.
Derived terms
verbs derived from ciec
  • dociekać impf, dociec pf
  • naciekać impf, naciec pf
  • ociekać impf, ociec pf
  • pociec pf
  • przeciekać impf, przeciec pf
  • rozciekać się impf, rozciec się pf
  • ściekać impf, ściec pf
  • uciekać (się) impf, uciec (się) pf
  • wyciekać impf, wyciec pf
  • zaciekać impf, zaciec pf

Synonyms

Further reading
  • ciec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.