uciekać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈt͡ɕɛ.kat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

uciekać impf (perfective uciec)

  1. to run away, to flee (e.g. from somebody, from home, from a difficult situation etc)
  2. to escape (e.g. from prison)

Conjugation
Conjugation of uciekać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive uciekać
present tense 1st uciekam uciekamy
2nd uciekasz uciekacie
3rd ucieka uciekają
past tense 1st uciekałem uciekałam uciekaliśmy uciekałyśmy
2nd uciekałeś uciekałaś uciekaliście uciekałyście
3rd uciekał uciekała uciekało uciekali uciekały
future tense 1st będę uciekał1 będę uciekała1 będziemy uciekali1 będziemy uciekały1
2nd będziesz uciekał1 będziesz uciekała1 będziecie uciekali1 będziecie uciekały1
3rd będzie uciekał1 będzie uciekała1 będzie uciekało1 będą uciekali1 będą uciekały1
conditional 1st uciekałbym uciekałabym uciekalibyśmy uciekałybyśmy
2nd uciekałbyś uciekałabyś uciekalibyście uciekałybyście
3rd uciekałby uciekałaby uciekałoby uciekaliby uciekałyby
imperative 1st — uciekajmy
2nd uciekaj uciekajcie
3rd niech ucieka niech uciekają
active adjectival participle uciekający uciekająca uciekające uciekający uciekające
contemporary adverbial participle uciekając
impersonal past uciekano
verbal noun uciekanie
1 or: będę uciekać, będziesz uciekać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.