búa

See also: Appendix:Variations of "bua"

Icelandic

Etymology

From Old Norse búa, from Proto-Germanic *būaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpuːa/
    Rhymes: -uːa

Verb

búa (strong verb, third-person singular past indicative bjó, third-person plural past indicative bjuggu, supine búið)

  1. (intransitive) to reside, to live syn.
    Ég bý í Þýskalandi.
    I live in Germany.
    Þar sem ég bý.
    In my neck of the woods.
  2. (intransitive) to run a farm or home syn.
    Hann er hættur að búa.
    He has given up farming.
  3. (transitive, governs the accusative) to prepare syn.
  4. (impersonal) used in set phrases
    Honum býr eitthvað í brjósti.
    There is something on his mind.

Conjugation
búa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að búa
supine
(sagnbót)		 búið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 búandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég bý við búum present
(nútíð)		 ég búi við búum
þú býrð þið búið þú búir þið búið
hann, hún, það býr þeir, þær, þau búa hann, hún, það búi þeir, þær, þau búi
past
(þátíð)		 ég bjó við bjuggum past
(þátíð)		 ég byggi við byggjum
þú bjóst þið bjugguð þú byggir þið byggjuð
hann, hún, það bjó þeir, þær, þau bjuggu hann, hún, það byggi þeir, þær, þau byggju
imperative
(boðháttur)		 bú (þú) búið (þið)
Forms with appended personal pronoun
búðu búiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
búast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að búast
supine
(sagnbót)		 búist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 búandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég býst við búumst present
(nútíð)		 ég búist við búumst
þú býst þið búist þú búist þið búist
hann, hún, það býst þeir, þær, þau búast hann, hún, það búist þeir, þær, þau búist
past
(þátíð)		 ég bjóst við bjuggumst past
(þátíð)		 ég byggist við byggjumst
þú bjóst þið bjuggust þú byggist þið byggjust
hann, hún, það bjóst þeir, þær, þau bjuggust hann, hún, það byggist þeir, þær, þau byggjust
imperative
(boðháttur)		 búst (þú) búist (þið)
Forms with appended personal pronoun
bústu búisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
búinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 búinn búin búið búnir búnar búin
accusative
(þolfall)		 búinn búna búið búna búnar búin
dative
(þágufall)		 búnum búinni búnu búnum búnum búnum
genitive
(eignarfall)		 búins búinnar búins búinna búinna búinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 búni búna búna búnu búnu búnu
accusative
(þolfall)		 búna búnu búna búnu búnu búnu
dative
(þágufall)		 búna búnu búna búnu búnu búnu
genitive
(eignarfall)		 búna búnu búna búnu búnu búnu

Synonyms

Derived terms
Derived terms
  • búa hjá
  • búa í brjósti
  • búa með
  • búa saman
  • búa sig til
  • búa sig undir
  • búa sig upp
  • búast
  • búast við
  • búa til
  • búa til sögu
  • búa um

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *būaną, whence also Old English būan, Old Frisian buwa, Old Saxon būan, Old High German būan, Gothic 𐌱𐌰𐌿𐌰𐌽 (bauan).

Verb

búa

  1. to reside
  2. to prepare
  3. to dress, decorate

Conjugation
Conjugation of búa — active (strong class 7)
infinitive búa
present participle búandi
past participle búinn
indicative present past
1st-person singular bý bjó
2nd-person singular býr bjótt
3rd-person singular býr bjó
1st-person plural búm bjoggum, bjuggum
2nd-person plural búið bjogguð, bjugguð
3rd-person plural búa bjoggu, bjuggu
subjunctive present past
1st-person singular búa bygga
2nd-person singular búir byggir
3rd-person singular búi byggi
1st-person plural búim byggim
2nd-person plural búið byggið
3rd-person plural búi byggi
imperative present
2nd-person singular bú
1st-person plural búm
2nd-person plural búið
Conjugation of búa — mediopassive (strong class 7)
infinitive búask
present participle búandisk
past participle búizk
indicative present past
1st-person singular búmk bjoggumk, bjuggumk
2nd-person singular býsk bjózk
3rd-person singular býsk bjósk
1st-person plural búmsk bjoggumsk, bjuggumsk
2nd-person plural búizk bjogguzk, bjugguzk
3rd-person plural búask bjoggusk, bjuggusk
subjunctive present past
1st-person singular búmk byggumk
2nd-person singular búisk byggisk
3rd-person singular búisk byggisk
1st-person plural búimsk byggimsk
2nd-person plural búizk byggizk
3rd-person plural búisk byggisk
imperative present
2nd-person singular búsk
1st-person plural búmsk
2nd-person plural búizk

Descendants

Vietnamese

Etymology

From Old Chinese 斧 (OC *paʔ) (SV: phủ).

Pronunciation

Noun

(classifier cái, chiếc) búa (斧, 鈽)

  1. a hammer
    búa tạ
    a sledgehammer
    Vui cái búa á! Cái đó mà vui gì!
    Fun my ass! That was anything but fun!

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.