ayılmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آییلمق‎ (ayılmak), [1] passive of Proto-Turkic *ād- (“to sober up”).[2] The simplest form is not attested in Common Turkic, therefore Nişanyan assumes -‎ (-) *ad- “to separate, distinguish, notice” and claims Old Turkic [script needed] (adır-, “to separate”) (see ayırmak) and adıl- must be causative and passive forms of this stem respectively. He gives the example of Arabic فَرَقَ‎ (faraqa, “to separate, distinguish”). Cognate with Old Turkic [Term?], Azerbaijani ayılmaq (“to wake up, sober up”), Turkmen aýylmak (“to recollect oneself”).

Verb

ayılmak (third-person singular simple present ayılır)

(intransitive) to sober up
(intransitive) to come to (after fainting)
(intransitive) to realize the facts, see the light

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ayılırım	ayılırsın	ayılır	ayılırız	ayılırsınız	ayılırlar
	present continuous	ayılıyorum	ayılıyorsun	ayılıyor	ayılıyoruz	ayılıyorsunuz	ayılıyorlar
	past definite	ayıldım	ayıldın	ayıldı	ayıldık	ayıldınız	ayıldılar
	past continuous	ayılıyordum	ayılıyordun	ayılıyordu	ayılıyorduk	ayılıyordunuz	ayılıyorlardı
	future simple	ayılacağım	ayılacaksın	ayılacak	ayılacağız	ayılacaksınız	ayılacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ayılır mıyım?	ayılır mısın?	ayılır mı?	ayılır mıyız?	ayılır mısınız?	ayılırlar mı?
	present continuous	ayılıyor muyum?	ayılıyor musun?	ayılıyor mu?	ayılıyor muyuz?	ayılıyor musunuz?	ayılıyorlar mı?
	past definite	ayıldım mı?	ayıldın mı?	ayıldı mı?	ayıldık mı?	ayıldınız mı?	ayıldılar mı?
	past continuous	ayılıyor muydum?	ayılıyor muydun?	ayılıyor muydu?	ayılıyor muyduk?	ayılıyor muydunuz?	ayılıyorlar mıydı?
	future simple	ayılacak mıyım?	ayılacak mısın?	ayılacak mı?	ayılacak mıyız?	ayılacak mısınız?	ayılacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ayılmam	ayılmazsın	ayılmaz	ayılmayız	ayılmazsınız	ayılmazlar
	present continuous	ayılmıyorum	ayılmıyorsun	ayılmıyor	ayılmıyoruz	ayılmıyorsunuz	ayılmıyorlar
	past definite	ayılmadım	ayılmadın	ayılmadı	ayılmadık	ayılmadınız	ayılmadılar
	past continuous	ayılmıyordum	ayılmıyordun	ayılmıyordu	ayılmıyorduk	ayılmıyordunuz	ayılmıyordular
	future simple	ayılmayacağım	ayılmayacaksın	ayılmayacak	ayılmayacağız	ayılmayacaksınız	ayılmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ayılmaz mıyım?	ayılmaz mısın?	ayılmaz mı?	ayılmaz mıyız?	ayılmaz mısınız?	ayılmazlar mı?
	present continuous	ayılmıyor muyum?	ayılmıyor musun?	ayılmıyor mu?	ayılmıyor muyuz?	ayılmıyor musunuz?	ayılmıyorlar mı?
	past definite	ayılmadım mı?	ayılmadın mı?	ayılmadı mı?	ayılmadık mı?	ayılmadınız mı?	ayılmadılar mı?
	past continuous	ayılmıyor muydum?	ayılmıyor muydun?	ayılmıyor muydu?	ayılmıyor muyduk?	ayılmıyor muydunuz?	ayılmıyorlar mıydı?
	future simple	ayılmayacak mıyım?	ayılmayacak mısın?	ayılmayacak mı?	ayılmayacak mıyız?	ayılmayacak mısınız?	ayılmayacaklar mı?

Antonyms

bayılmak

Derived terms

ayılma
ayılış
aygın
ayıltmak
ayılabilmek
ayılmamak
ayılamamak

Related terms

ayık
ayıkmak

References

Nişanyan, Sevan (2002–), “ayıl-”, in Nişanyan Sözlük
Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*p`ā́dV”

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Nişanyan, Sevan (2002–), “ayıl-”, in Nişanyan Sözlük

[2] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*p`ā́dV”