ambulance

Borrowed from French ambulance, from ambulant (“walking, shifting”), from Latin ambulō (“I walk, I go about”).

• (US) IPA^(key): /ˈæm.bjə.ləns/
  • (AAVE, also) IPA^(key): /ˈæm.bjəˌlæns/

• Audio (US)

  (file)

ambulance (plural ambulances)

1. An emergency vehicle designed for transporting seriously ill or injured people to a hospital.
2. (military) A mobile field hospital.

• ambulatory
• ambulant

• ambulance in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.
• ambulance in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911.

ambulance f

1. ambulance
2. hospital ward or department that offers outpatient care

• (ambulance): sanitka

• ambulantní
• ambulantně

• ambulance in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• ambulance in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Borrowed from French ambulance.

• IPA^(key): /ˌɑm.byˈlɑn.sə/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: am‧bu‧lan‧ce
• Rhymes: -ɑnsə

ambulance f (plural ambulances)

1. ambulance
   • 1975, Anke de Vries, Het geheim van Mories Besjoer, Lemniscaat, 59.

     Ze beschrijven uitvoerig hoe Maurice te hulp schoot, toen hij gegil hoorde, hoe hij iemand had zien wegvluchten uit de kamer en dat hij het was geweest, die een ambulance had gebeld.

   • 1979, Rubberen Robbie, "De ambulance", Zuipen (CD).

     Twee, drie, weken geleden kwam de ambulance / Bij onze buurman hier net om de hoek

• ziekenauto
• ziekenwagen

• Afrikaans: ambulans

• IPA^(key): /ɑ̃.by.lɑ̃s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɑ̃s

ambulance f (plural ambulances)

1. ambulance

• “ambulance” in le Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).

Borrowed from English ambulance and French ambulance.

ambulance f (plural ambulances)

1. (Jersey) ambulance