կռանամ

Old Armenian

Etymology

From կեռ (keṙ, “crooked, curved”) +‎ -ան- (-an-).[1] Less likely, from կուռն (kuṙn).[2]

Verb

կռանամ • (kṙanam)  (aorist indicative կռացայ)

  1. to bend over
  2. to curve

Conjugation
mediopassive
infinitive կռանալ (kṙanal) participle կռացեալ (kṙacʿeal)
causative — aorist stem կռաց- (kṙacʿ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present կռանամ (kṙanam) կռանաս (kṙanas) կռանայ (kṙanay) կռանամք (kṙanamkʿ) կռանայք (kṙanaykʿ) կռանան (kṙanan)
imperfect կռանայի (kṙanayi) կռանայիր (kṙanayir) կռանայր (kṙanayr) կռանայաք (kṙanayakʿ) կռանայիք (kṙanayikʿ) կռանային (kṙanayin)
aorist կռացայ (kṙacʿay) կռացար (kṙacʿar) կռացաւ (kṙacʿaw) կռացաք (kṙacʿakʿ) կռացայք (kṙacʿaykʿ) կռացան (kṙacʿan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present կռանայցիմ (kṙanaycʿim) կռանայցիս (kṙanaycʿis) կռանայցի (kṙanaycʿi) կռանայցիմք (kṙanaycʿimkʿ) կռանայցիք (kṙanaycʿikʿ) կռանայցին (kṙanaycʿin)
aorist կռացայց (kṙacʿaycʿ) կռասցիս (kṙascʿis) կռասցի (kṙascʿi) կռասցուք (kṙascʿukʿ) կռասջիք (kṙasǰikʿ) կռասցին (kṙascʿin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — կռացի՛ր (kṙacʿír) — — կռացարո՛ւք (kṙacʿarúkʿ) —
cohortative — կռասջի՛ր (kṙasǰír) — — կռասջի՛ք (kṙasǰíkʿ) —
prohibitive — մի՛ կռանար (mí kṙanar) — — մի՛ կռանայք (mí kṙanaykʿ) —

Descendants

References
  1. Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կեռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  2. Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կուռն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.