plectere

plectere (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular plectō
2. Person Singularplectis
3. Person Singularplectit
1. Person Pluralplectimus
2. Person Pluralplectitis
3. Person Pluralplectunt
Perfekt 1. Person Singularplexī
Imperfekt 1. Person Singularplectēbam
Futur 1. Person Singularplectam
PPP plexus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularplectam
Imperativ Singularplecte
Pluralplectite
Alle weiteren Formen: Flexion:plectere

Worttrennung:

plec·te·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] transitiv: flechten, ineinander fügen

Herkunft:

etymologisch verwandt mit altgriechisch πλέκω (plekō)  grc[1]

Beispiele:

[1] „tum caput atque umeros plexis redimire coronis
floribus et foliis lascivia laeta movebat,“[2]
[1] „Quorum post abitum princeps e Vertice Pelei
aduenit Chiron portans siluestria dona:
nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
montibus ora creat, quos propter fluminis undas
aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
quo permulsa domus iucundo risit odore.“[3]
[1] „Tum qui et cenulam ordine suo curabat, praemium solvendae quaestionis ponebat librum veteris scriptoris vel Graecum vel Latinum et coronam e lauro plexam totidemque res quaerebat, quot homines istic eramus; cumque eas omnis exposuerat, rem locumque dicendi sors dabat.“[4]
[1] „Et exeuntes eum clamydem coccineam circumdederunt ei et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius“[5]
[1] „Et induunt eum purpuram et imponunt ei plectentes spineam coronam,“[6]
[1] „Et milites, plectentes coronam de spinis, imposuerunt capiti eius et veste purpurea circumdederunt eum;“[7]
[1] „ea catenationibus et transversariis et plexis conligationibus et erismatorum fulturis continentur.“[8]

Wortbildungen:

[1] amplecti, circumplecti, complecti, deplexus, implectere, perplexus

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „plectere“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1736
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 386

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular plēctō
2. Person Singularplēctis
3. Person Singularplēctit
1. Person Pluralplēctimus
2. Person Pluralplēctitis
3. Person Pluralplēctunt
Perfekt 1. Person Singularplēctī
Imperfekt 1. Person Singularplēctēbam
Futur 1. Person Singularplēctam
PPP plēxus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularplēctam
Imperativ Singularplēcte
Pluralplēctite
Alle weiteren Formen: Flexion:plectere

Anmerkung:

Weder der Perfekt- noch der Supinstamm sind klassisch belegt.

Worttrennung:

plec·te·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] mit Schlägen strafen: schlagen, prügeln
[2] mit einer Strafe büßen lassen: strafen, bestrafen
[3] selten: tadeln

Herkunft:

etymologisch verwandt mit plangere  la[9]

Sinnverwandte Wörter:

[3] vituperare

Beispiele:

[1] „Ecastor faxim, si itidem plectantur viri,
Siquis clam uxorem duxerit scortum suam,
Ut illa<e> exiguntur, quae in se culpam commerent,
Plures viri sint vidui quam nunc mulieres.“[10]
[1] „PH. Geta, quid nunc fiet? GE. Tu iam litis audies;
Ego plectar pendens, nisi quid me fefellerit.“[11]
[1] „tergo plector enim. qui tu impunitior illa,
quae parvo sumi nequeunt, obsonia captas?“[12]
[1] „sic, quodcumque minabitur Eurus
fluctibus Hesperiis, Venusinae
plectantur silvae te sospite,“[13]
[2] „sed cum multis in rebus neglegentia plectimur, tum maxime in amicis et diligendis et colendis;“[14]
[2] „adiungitur: ‚Noxiae poena par esto,‘ ut in suo vitio quisque plectatur, vis capite, avaritia multa, honoris cupiditas ignominia sanciatur.“[15]
[2] „cavendum est etiam, ne maior poena quam culpa sit et ne isdem de causis alii plectantur, alii ne appellentur quidem.“[16]
[2] „denique illa definitio iudiciorum aequorum, quae nobis a maioribus tradita est, retineatur, ut in iudiciis et sine invidia culpa plectatur et sine culpa invidia ponatur.“[17]
[2] „quidquid delirant reges, plectuntur Achivi.“[18]
[2] „an, si pulsassem minimum de plebe Quiritem,
plecterer, in dominam ius mihi maius erit? “[19]
[2] „cur ego plectar amans, si vir tibi marcet ab annis?“[20]
[2] „ergo ego cessabo numquam per carmina laedi,
plectar et incauto semper ab ingenio? “[21]
[2] „haec populus respiciens maluit illum innoxium plecti quam se diutius esse in timore.“[22]
[3] „neque tamen ille prius fortunam quam se ipse finxit, qui cauit ne qua in re iure plecteretur.[23]

Wortbildungen:

[2] plectibilis

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „plectere“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1736
[1–3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 386

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „plectere“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1736
  2. Titus Lucretius Carus, De rerum natura, 5, 1399–1400
  3. Gaius Valerius Catullus, Carmina, 64,278–284
  4. Aulus Gellius, Noctes Atticae, 18,2,3
  5. Vulgata, Matthaeus, 27,28–29
  6. Vulgata, Marcus, 15,17
  7. Vulgata, Ioannes, 19,2
  8. Vitruvius, De architectura, 10,1,2
  9. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „plectere“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1736
  10. Titus Maccius Plautus, Mercator, 826–829
  11. Publius Terentius Afer, Phormio, 219–220
  12. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 2,105–106
  13. Quintus Horatius Flaccus, Carmina, 1,28,25–27
  14. Marcus Tullius Cicero, Laelius de amicitia, 85
  15. Marcus Tullius Cicero, De legibus, 3,46
  16. Marcus Tullius Cicero, De officiis, 25,89
  17. Marcus Tullius Cicero, Pro A. Cluentio Habito, 5
  18. Quintus Horatius Flaccus, Epistulae, 1,2,14
  19. Publius Ovidius Naso, Amores, 1,7,29–30
  20. Publius Ovidius Naso, Amores, 1,13,41
  21. Publius Ovidius Naso, Epistulae ex Ponto, 4,14,17–17
  22. Cornelius Nepos, De viris illustribus, Miltiades, 8,4
  23. Cornelius Nepos, De viris illustribus, Atticus, 11,6
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.