kyslík
kyslík (Tschechisch)
Substantiv, m, hart, unbelebt
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | kyslík | — |
Genitiv | kyslíku | — |
Dativ | kyslíku | — |
Akkusativ | kyslík | — |
Vokativ | kyslíku | — |
Lokativ | kyslíku | — |
Instrumental | kyslíkem | — |
Worttrennung:
- ky·s·lík
Aussprache:
- IPA: [ˈkɪsliːk]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] ohne Plural: chemisches Element mit stark oxidierender Wirkung: Sauerstoff
Abkürzungen:
- [1] chemisches Zeichen: O
Oberbegriffe:
- [1] chemický prvek, plyn
Beispiele:
- [1] Ve výšce 3900 m nad mořem nemohl dýchat, chyběl mu kyslík.
- In der Höhe von 3900 m über dem Meeresspiegel konnte er nicht atmen, es fehlte ihm Sauerstoff.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] kapalný, vzdušný kyslík (flüssiger Sauerstoff, Luftsauerstoff); nedostatek kyslíku (Sauerstoffmangel)
Wortbildungen:
- kyslíkový, kyslíkárna
Übersetzungen
|
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „kyslík“
- [1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „kyslík“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „kyslík“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „kyslík“
- [1] centrum - slovník: „kyslík“
- [1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „kyslík“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.